Hella de Jonge toont zijn schilderijen voor het eerst

Ze omschrijft zichzelf als een verhalenverteller. Met zijn werk wil hij anderen laten zien wat er in zijn hoofd omgaat. “Ik laat mijn fantasie de vrije loop over onderwerpen die mij diep raken”, zegt De Jonge als we haar spreken tijdens de inauguratie. De Jonge bezocht de Rietveld Academie in Amsterdam en studeerde beeldende kunst. Tussen 1978 en 1994 werd hij regelmatig uitgenodigd om zijn sculpturen te exposeren. Op een gegeven moment stopte hij daar mee. Maar het bloed gleed weg waar het niet kon komen; Tijdens de coronapandemie keerde hij terug naar zijn oude beroep, maar koos voor een andere discipline: hij ging schilderen. En dat heeft geleid tot een reeks uiteenlopende werken waarin zijn grootmoeder en haar kinderen een belangrijke rol spelen.

Oma Lientje

Zijn grootmoeder Lientje was eigenlijk de reden dat hij begon met schilderen. Thuis hing er een portret van haar. “Ik was een klein meisje en ik was erg bang voor dat schilderij. Maar het was ook intrigerend, want ze was ook mijn grootmoeder en ze was mooi”, legt De Jonge uit. Hij heeft zijn grootmoeder nooit persoonlijk gekend. Hij stierf in een concentratiekamp tijdens de Tweede Wereldoorlog. “Toen ik begon met schilderen dacht ik echt: die oma wil ik ontmoeten, maar dan op een lieve, zachte manier die haar een gezicht geeft. Ik schilderde Lientje weer tot leven, maar op mijn eigen manier. “Niet eng, maar zachtaardig.”