Tzum | Nieuws: Karin Amatmoekrim, Niña Weijers en Frank Nellen genomineerd voor de E. du Perron Prijs 2022/23

Karin Amatmoekrim, Niña Weijers en Frank Nellen zijn genomineerd voor de E. du Perron Prijs 2022/23. Dat maakt Tilburg University bekend op haar website. De tweejaarlijkse E. du Perron Prijs is bedoeld voor schrijvers of kunstenaars die grenzen identificeren en overschrijden om het wederzijds begrip tussen verschillende bevolkingsgroepen te stimuleren. Dit jaar bestaat de jury uit Aly van Berckel, Eline Peeters, Sander Bax, Ad Backus en Odile Heynders.

Amatmoekrim is genomineerd met In wat voor land leef ik eigenlijk? De jury schrijft:

In deze prachtige, helder geschreven biografie (tevens verdedigd als proefschrift aan de Universiteit Leiden) beschrijft Amatmoekrim het leven en werk van Anil Ramdas (1958-2012) vanaf het moment van zijn geboorte in Paramaribo tot aan zijn vrijwillige dood. Ramdas was een publieke intellectueel; hij schreef, maakte televisieprogramma’s en was sterk aanwezig in het maatschappelijke debat. Zijn standpunt was kritisch analytisch, zijn woorden waren scherp en effectief en hij was in staat meerdere perspectieven op te merken en met elkaar te verbinden. Amatmoekrim vertelt het verhaal van zijn leven en daarmee ook de koloniale geschiedenis van Suriname en Nederland. Ramdas werd een vertegenwoordiger van de postkoloniale kritiek op de zelfgenoegzame Nederlandse cultuur. zijn roman Badal (2012) was een verbluffend zelfportret. Amatmoekrim laat zijn vele facetten, talenten en rollen zien, en verbeeldt de tragische figuur die Ramdas in al zijn moed was.

Weijers doet mee Cassandra:

Tijdens een gastschrijfperiode in Almere raakte Niña Weijers gegrepen door het verhaal van de verdwijning van een zeventienjarig meisje, Cassandra van Schaijk, in maart en april 2007. Het lichaam van de vrouw werd uiteindelijk gevonden in de Noorderplassen. Weijers lijkt er zo op waargebeurd misdaadverhaal schrijft, maar tegelijkertijd is hij in iets anders geïnteresseerd: het gedrag van groepen jongeren die steeds meer rechts-populistische sympathieën ontwikkelen. De schrijver vraagt ​​zich af wat het betekent om in een Nederlandse provinciestad te wonen, ontworpen op een tekentafel, wat er gebeurt als de gebeurtenissen worden beschreven, wat opzij zetten het impliceert. Is een non-fictieverhaal non-fictie? Weijers onderzoekt dit met kristallijne taal waarin ze feiten en perspectieven met elkaar verweeft en ook naar zichzelf kijkt. De tekst valt op door de beschrijving van het dagelijks leven dat plotseling ontspoort.

Nellen heeft haar zoveelste nominatie in ontvangst genomen de onzichtbare:

Frank Nellen schreef een verbluffende filmroman over het leven aan het einde van het Sovjettijdperk. De roman concentreert zich op de vriendschap van twee jonge mensen – de een lui, de ander toegewijd – maar vertelt niet alles en laat veel aan de verbeelding en interpretatie van de lezer over. De sfeer is verstikkend en magisch, sommige passages (zoals een fenomenaal tafereel in een lege fabriekshal gevuld met water) lijken droomachtige beelden of magisch realistische schilderijen. De stijl is nauwkeurig, met hier en daar een subtiele ironie. De hopeloosheid van de mensen in Oost-Europa raakt de beelden van Oekraïne die we in het heden zien. Fictie raakt de werkelijkheid.

De prijsuitreiking vindt plaats op 16 mei. Dan krijgt een van de genomineerden te horen dat hij 10.000 euro heeft gewonnen en een textielobject ontworpen door de studio ‘by aaaaa’. Die dag zal Ellen Deckwitz ook de lezing van E. du Perron verzorgen.