Vorige Ronde van Vlaanderen 2024.

Dit jaar konden we weer een one-man show zien, maar niet van Tadej Pogacar. De Sloveen komt alleen uit in Luik-Bastenaken-Luik en zal dus niet starten in Nederlands-Limburg. Mathieu van der Poel zou die rol heel goed alleen kunnen spelen. Bewijs daarvan zijn zijn indrukwekkende solo’s in de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix.

Bovendien is de favorietenlijst een soort mix van kasseien en klimgeiten. Jasper Philipsen, Marc Hirschi, Joao Almeida, Juan Ayuso, Mattias Skjelmose, Stefan Küng, Richard Carapaz, Ben Healy, Tom Pidcock of Matteo Jorgenson: ze zijn (voorlopig) allemaal aanwezig. Tiesj Benoot, Dylan Teuns, Maxim Van Gils en Quinten Hermans zullen de Belgische eer moeten verdedigen.

In de beginfase, na de start op de Maastrichtse Markt, rijdt het peloton een rondje richting Sittard en Geleen. De route gaat vervolgens via Ubachsberg, Simpelveld en Nijswiller terug naar Heuvelland. Hier worden enkele iconische beklimmingen aangepakt, waaronder de Loorberg en Camerig, voordat ze letterlijk het hoogtepunt bereiken bij het Drielandenpunt in de Vaals. Dan begint de echte finish, waarin beklimmingen elkaar snel opvolgen, zoals de Eyserbosweg, de Keutenberg en de mythische Cauberg. Het moeilijke deel van deze route is de opeenvolging van hellingen, maar ook de kronkels van de smalle wegen, waardoor elke vorm van oriëntatie vrijwel onmogelijk is voor wie de regio niet van binnen en van buiten kent.

De Amstel Gold Race finisht echter sinds 2013 niet meer op de kop van de Valkenburgse Cauberg. De streep is 1,8 kilometer verder getrokken, precies op dezelfde plek waar de Wereldkampioenschappen wielrennen 2012 finishten, zodat er desnoods iets kan na het uploaden worden gecorrigeerd.

Wij kijken uit naar: het rijgedrag van de auto van racedirecteur Leo van Vliet… De afgelopen jaren was er altijd ophef vlak na de finish in de Amstel Gold Race en in 2023 stond de organisatie helaas ook in het middelpunt van de belangstelling . De winnaar Tadej Pogacar kreeg op ongeveer tien kilometer van de finish ‘hulp’ van de auto van de wedstrijdleider. Die auto reed een tijdje vlak voor de Sloveen, waardoor hij wat slipstream kreeg en de voorsprong op zijn eerste achtervolger Ben Healy kon vergroten.

Na de demonstratie in de Ronde van Vlaanderen werd het opnieuw een eenmansshow voor Tadej Pogacar. Het was nog indrukwekkender en van veel verder weg dan in de Tour, waar hij op km 17 uiteindelijk afscheid nam van Mathieu van der Poel. In werkelijkheid maakte de 24-jarige Sloveen zich nooit zorgen. Hij legde de perfecte route af van bijna 254 km.

De Amstel Gold Race werd gestart door Gianni Vermeersch met nog 90 kilometer te gaan. Daarmee speelde hij Tadej Pogacar in de kaart, die dankbaar inging op zijn uitnodiging om sneller te rennen. In Keutenberg, met nog 28,5 km te gaan, was Thomas Pidcock de laatste man die het dodelijke tempo van Pogacar kon bijhouden. Een paar honderd meter eerder had Ben Healy met pensioen moeten gaan. De twee bundelden vervolgens hun krachten, maar gingen toch met 21 seconden achterstand de laatste twintig kilometer in. Beetje bij beetje vertrok hij pogi steeds kleiner voor de twee Angelsaksen, totdat het volledig uit hun zicht verdween.

In de Amstel Gold Race Ladies Edition hebben we opnieuw een duel tussen drie ijzersterke teams: SD Worx-ProTime, Lidl-Trek en Visma-Lease a Bike. In SD Worx komt Lotte Kopecky voor het eerst sinds haar zege in Parijs-Roubaix in actie, maar deelt haar leidende status met titelverdediger Demi Vollering en Lorena Wiebes, die uitkeek naar deze koers.

De andere twee teams hebben een tandem van leidende vrouwen: Visma-Lease a Bike Marianne Vos-Fem Van Empel, Lidl-Trek Shirin Van Anrooij-Elisa Longo Borghini. Ook Silvia Persico (UAE Team ADQ), Cecilie Uttrup Ludwig (FDJ-Suez) en Katarzyna Niewiadoma (Canyon//SRAM Racing) kunnen voor de top mikken.

De damesrace beslaat een totale afstand van 157 kilometer. Net als vorig jaar is het parcours niet alleen langer, maar ook uitdagender. De bekende slotlus van 18 kilometer, met Geulhemmerberg, Bemelerberg en Cauberg, wordt dit keer vier keer afgelegd.

Nieuw dit jaar is dat de damesrace in de finale langs de ‘Mathieu van der Poel Allee’ (de straat van Terblijt naar Sibbe genoemd naar de winnaar van 2019) loopt, en vervolgens over de Daalhemerweg voordat de race begint. Laatste klim naar de Cauberg.

Om een ​​echt spektakel te zien moesten we wachten tot de eerste beklimmingen van de dag. Zeven loopsters namen de leiding en er waren twee opvallende namen: Marianne Vos en Lucinda Brand, niet minder belangrijke namen in de groep. Met een voorsprong van zo’n twintig seconden trok de kopgroep richting Keutenberg, op wiens helling wereldkampioene Annemiek Van Vleuten het achtervolgende peloton verraste met een versnelling. Vollering, Longo Borghini en Persico waren aanwezig, en ook Lotte Kopecky presteerde soepel op haar debuut.

Met het hele peloton rukten we op richting Geulhemmerberg. Daar viel arbeidsster Lucinda Brand opnieuw aan, en zij kreeg gezelschap van een landgenote, Sabrina Stultiens. Richting Cauberg nam het tempo van het peloton toe en kwam er een einde aan het avontuur van de twee koplopers. Zo’n vijf kilometer van de finish vond een interessante aanval plaats. Paladin wist uit het peloton te ontsnappen, de Italiaan kreeg gezelschap van Grace Brown. Het duo beklom de Cauberg met een voorsprong van twaalf seconden, maar de favorieten heroverden de leiding vanaf de Cauberg. Vollering wilde niet dezelfde fout maken als in de Brabantse Pijl, waarin ze vertrouwde op haar sprint en werd ingehaald. De Nederlander vertrok op eigen kracht en Kopecky sprintte acht seconden later naar een knappe tweede positie.