Bernadette in Nederland: een 21e-eeuwse processie voor een 19e-eeuwse heilige

Dat we in een optocht van de 21e eeuw zitten, blijkt ook uit de mobiele telefoon in De processie gaat op gang. Voordat iemand kan klagen, zeggen ze hardop: “Wablief? Ja, ik loop mee in de optocht.” Het kost wat moeite om een ​​strak gezicht te houden en niet in lachen uit te barsten, dat wil zeggen, in een vriendelijke lach.

Bidden en zingen

Met de deelname van verschillende kinderen en jongeren (buitenlandse studenten, uit het zeer actieve studentenministerie van de stad) kan men vlak na Pasen niet anders dan denken aan die mooie term: “Het volk van God onderweg.”

Natuurlijk wordt er hier en daar gepraat, soms wordt er gemompeld, maar zodra er ergens anders in de stoet een fragment van gebed of lied arriveert, doen mensen mee alsof ze in Lourdes zelf zijn.

‘Zeker een 9’

Niet voor niets prijst Jan Vries, pastoor van de eerder genoemde Onze-Lieve-Vrouwebasiliek, Bernadette in de slotgebedsdienst in de grot als ‘een zeer toegankelijke en populaire heilige’.

Eerder op de dag had een televisieploeg hem gevraagd het een cijfer te geven op een schaal van 1 tot 10. “Absoluut een 9”, zei hij. De 10 – “een dikke tien” – waren immers al vergeven: aan Maria “natuurlijk”. Er is niets passender – en ook niet katholieker.