Lezerscolumn: vicieuze nachtmerrie | Metronieuws.nl

Booij grapje

Vandaag, 15.30 uur

Wekenlang heb je het gevoel dat je een nare droom leeft waar je niet uit kunt ontwaken. Je doorloopt mechanisch de dagelijkse routine omdat je moet en wacht op wat komen gaat.

Want als het zo doorgaat, als niemand wakker wordt, als deze nachtmerrie niet stopt, zal het voorbijgaan.

Nu weet je het zeker en die zekerheid zit als een laagje cement in je maag. Het is een vaste plaat, net onder de navel.

Ben je nog Belgischer geworden dan je voor mogelijk hield? Alleen werk jij liever met een betonplaat dan met een baksteen in je maag.

Er is geen ontkomen aan en die kennis maakt je boos. Nee, niet boos, woedend! Je bent boos op al die ongekunstelde idioten. Het slechte is dat deze dwazen uit alle leeftijden en uit alle lagen van de samenleving komen.

Kuddedieren die zich, zonder vragen te stellen, naar de rand van de afgrond laten dragen.

mijlen ver

Dit voelt niet meer als jouw wereld. Dit is niet wat jij, je grootouders en je ouders hebben gebouwd. Deze wereld is een grotesk schouwspel geworden, een slechte horrorfilm. Elke kijker kan van kilometers afstand zien wat er gaat gebeuren. Ga daar nu niet heen, blijf uit de buurt van die idioot! Dit eindigt in een bloedbad.

Alleen jij bent hier, in jouw ‘veilige’ hoekje van de wereld. De slachtoffers zitten daar, hulpeloos, gevangen en vergeten.

De geschiedenis herhaalt zich, alleen de daders hebben verschillende namen en verschillende politieke achtergronden.

In de veilige herberg is geen plaats voor slachtoffers, daar merken ze het gewoon op.

Je wilt ze hier, bij jou, in je huis. Ook al zijn het maar twee kinderen. Twee kinderen aan wie jij een veilig thuis en al jouw liefde geeft. Een dak boven hun hoofd en eten in hun maag. Je laat ze nooit vergeten waar ze vandaan komen, maar je leert ze ook wat vergeving is. Omdat je denkt dat dit de enige manier is waarop deze waanzin kan stoppen.

Geen idee van waarde

Of in ieder geval totdat er weer een generatie is die het te goed doet. Een generatie die moeiteloos alles op zich laat wachten en daardoor geen idee heeft van de waarde. Totdat de mensen met echte macht opnieuw beseffen dat het uit de hand is gelopen. Als oude Griekse goden beseffen ze dat ze zich niet te veel met normale stervelingen moeten bemoeien, anders zouden ze de wereld vernietigen.

Ondertussen sta jij, normale sterveling, daar. Je staat daar en ziet het gebeuren. Hoe de Russische god de Oekraïense cabaretier confronteert en hoe stervelingen hun naam waarmaken.

Je ziet hoe de Israëlische God de Palestijnse gevangenen confronteert. Hoe hij het verleden van zijn voorouders misbruikt om precies dat te doen, waardoor zijn eigen religieuze gemeenschap zo lang moest lijden.

Jij ook? Je voelt de tranen in je ogen elke keer als je de kinderen wanhopig op zoek ziet naar hun ouders. Je voelt een brandende woede jegens de gewapende mannen die vrouwen en kinderen vermoorden in naam van de goden.

Je voelt een dun laagje cement terug in je maag vallen.

Het is tijd dat vrouwen de macht overnemen. Mannen maken al heel lang fouten. Misschien kun je dan weer over de toekomst dagdromen.

Opmerkingen