Nat King Cole: 105 jaar na zijn geboorte is hij nog steeds ‘onvergetelijk’!

Vandaag 105 jaar geleden, op 17 maart 1919, werd de Amerikaanse jazzzanger, pianist en componist Nat King Cole geboren: geboren voor de gospel en uitgroeiend tot de superster van de jaren veertig en vijftig, die 27 jaar geleden na zijn dood zelfs zeven Grammy Awards won . , met zijn dochter Natalie: Onvergetelijk!

(tekst: Wim Meijer)

Geboren voor het evangelie
Met een vader als predikant bij de True Light Baptist Church en een moeder als organist bij dezelfde kerk, was Nat’s pad geplaveid naar een carrière in kerk- en gospelmuziek. Op 12-jarige leeftijd speelde hij al op het kerkorgel. Maar daar bleef het niet bij, want vanaf zijn 24e trad hij op voor een miljoenenpubliek.

Nat “King” Cole zelf wist aanvankelijk niet zeker in welk jaar hij geboren was. Zoals veel zwarte kinderen uit arme gezinnen in het zuiden van de Verenigde Staten in die tijd, had hij geen geboorteakte. Wat ik wel wist, was dat hij geboren was op St. Patrick’s Day, 17 maart. Ten slotte was het zijn biograaf, Daniel Mark Epstein, die een volkstellingformulier uit 1920 ontdekte waaruit bleek dat het gezin een zoon had genaamd Nat, geboren in 1919. Dit gaf zekerheid over de geboortedatum van Nat.

Jazz, gospel en Bach
Nat was het vierde kind in een gezin van zes kinderen en erfde zijn muzikale genen van zijn moeder Perlina. Hij leerde Nat op jonge leeftijd piano spelen. Toen hij vier jaar oud was zong hij al “Ja, we hebben geen bananen”, zichzelf begeleidend (met twee handen!) op de piano. En in de jaren die volgden leerde Nat alles spelen; van religieuze muziek, jazz en gospel tot klassieke werken, van Bach tot Rachmaninoff.

Bronsville
Ondanks de voorkeur van zijn ouders voor religieuze muziek en klassieke muziek, ging Nats belangstelling vooral uit naar jazz. Dat had ook veel te maken met het feit dat zijn broer Eddie al een bekende jazzband had: de ‘Rogues of Rhythm’. Bovendien woonde de familie Coles in de wijk Bronzeville in Chicago, een wijk die beroemd was om zijn nachtleven en jazzclubs eind jaren twintig. Als tiener sloop Nat vaak van huis weg om in clubs rond te hangen en naar jazzmuzikanten te luisteren. zoals Louis Armstrong of Earl Hines.

Van Royal Dukes tot King Cole Trio
Op veertienjarige leeftijd vormde Nat een 14-koppige band: The Royal Dukes. En toen hij met deze groep veel succes had, vooral als pianist, kwam zijn oudere broer Eddie (bassist) naar Chicago om met hem op te treden. Met vier andere jazzmuzikanten vormden ze een nieuw sextet, de Eddie Coles Solid Swingers, kregen een contract van zes maanden bij de Panama club en maakten hun eerste opnames met de nummers “Honey Hush, Thunder Bedtime” en Stompin’ at the Panama.” . .

Het avontuur met de Eddie Coles Solid Swingers duurde tot 1936. Daarna ging Nat naar Los Angeles, waar hij met Oscar Moore en Wesley Prince het King Cole Trio vormde. De grote hit voor dit trio kwam in 1943 met het nummer ‘Straighten Up and Fly Right’. Het werd Nats eerste nationale hit, gebaseerd op een van de preken van zijn vader en een bekend zwart volksverhaal. Met deze en enkele trio-opnames sloot hij zich aan bij de groten van de jazzwereld.

balades
In 1945 besloot hij echter afstand te nemen van de jazz en zich meer te concentreren op het zingen van ballades. Het bleek een gouden kans, want met zijn herkenbare baritonstem werden miljoenen platen verkocht, wat hem tot de superster van de jaren veertig en vijftig maakte.

Vanaf 1946 had het King Cole Trio wekelijks een radioprogramma van een kwartier, en toen Nat King Cole in 1948 een wereldhit scoorde met het nummer Nature Boy, werd zijn naam ook internationaal definitief gevestigd.

Alleen
Het King Cole Trio bleef bestaan ​​tot 1951. Nat merkte op dat het publiek zijn solo-optredens met een bigband meer waardeerde dan zijn jazzmuziek met het trio. Toen hij een megahit had met het nummer ‘Mona Lisa’, besloot hij het trio te verlaten. Deze beslissing bleek een keerpunt in haar carrière te zijn en vele hits volgden, waaronder ‘Unforgettable’, ‘Ballerina’, ‘When You’re Smiling’, ‘Those Lazy, Hazy, Crazy Days of Summer’ en ‘When I Fall’. verliefd.” “.

Nat King Cole-show
Naast zingen breidde Nat ook haar ambities uit in de filmindustrie, met optredens in ‘The Blue Gardenia’ en ‘Small Town Girl’ en het televisiedrama ‘Song for a Banjo’. Bovendien had hij sinds 1956 zijn eigen programma op NBC-televisie, The Nat King Cole Show. Het bevatte veel van Nat’s vrienden uit de muziekwereld, waaronder Frank Sinatra, Harry Bellafonte, Ella Fitzgerald en Sammy Davis Jr.

Ze deden dit voor weinig tot geen geld omdat de show geen sponsors had. Bedrijven durfden het programma niet te sponsoren uit angst voor hun klanten in het zuiden van de Verenigde Staten, die geen zwarte mensen op televisie wilden. Uiteindelijk moest Nat vanwege geldgebrek het programma in december 1957 stopzetten.

Longkanker
Het muzikale succes van Nat King Cole duurde tot eind 1964. In de periode van 1 tot 3 december van dat jaar nam hij het album “LOVE” op. Het zou zijn laatste album zijn. Bij Nat werd in oktober longkanker vastgesteld. Sindsdien heeft hij al meerdere behandelingen ondergaan. In december, kort na de opname van LOVE, concludeerden artsen dat deze snelgroeiende vorm van longkanker niet langer te stoppen was.

Het roken van 3 pakjes Kool-menthol-sigaretten per dag kon het destructieve effect op het lichaam van de beroemde zanger duidelijk niet voorkomen.

Op 15 februari 1965 stierf Nat King Cole op 45-jarige leeftijd in het St. Johns Hospital in Santa Monica, Californië. Hij werd begraven in het Liberty Mausoleum in Forest Lawn Memorial Park in Glendale, Los Angeles.

Onvergetelijk
Zesentwintig jaar later, in 1991, bracht zijn dochter Natalie een album uit met de liedjes van haar vader. In het nummer “Unforgettable” vermengde zijn stem zich met die van zijn vader. Het duo werd een grote hit en zowel de single als het album wonnen in 1992 maar liefst zeven Grammy Awards.