Lezerscolumn: Hoe politieke fouten onze veiligheid bedreigen

Arnold Bergmans

Gisteren, 17:00 uur

Beste lezers, het recente besluit om wolven die tweemaal een wolvennet oversteken te bestempelen als ‘probleemwolven’ en ze neer te schieten, markeert een aangrijpende verandering in ons beleid ten aanzien van deze majestueuze dieren.

Wat ooit een verbod was, lijkt nu groen licht te zijn geworden om deze roofdieren neer te schieten die ons land herontdekken.

Het is een grote paradox: nog maar een paar maanden geleden werden wolven bijna ter dood veroordeeld, nu lijken ze vogelvrij verklaard. Het is een verdraaiing van de regels, een dans van beleidsmakers waarin wolven het slachtoffer worden van menselijke onzekerheid en onnadenkendheid.

bochtige cursus

Harold Zoet, Brussel en andere politieke leiders zijn verantwoordelijk voor dit kronkelige pad. Hun grilligheid en mislukte oordelen hebben een landschap gecreëerd waarin wolven, ooit een symbool van de wilde natuur en vrijheid, nu worden gezien als een bedreiging voor onze veiligheid.

Wat begon als een verhaal van natuurbehoud en ecologisch herstel blijkt nu te ontaarden in een nachtmerrie van conflict tussen mens en natuur. Het besluit om wolven als ‘probleemwolven’ te beschouwen zal niet alleen leiden tot een tragische achteruitgang van de biodiversiteit, maar ook tot een toenemend aantal botsingen tussen mens en dier.

De explosieve groei van de wolvenpopulaties zal onvermijdelijk leiden tot een toename van conflictsituaties. Onze bossen, ooit een oase van rust en bezinning, kunnen snel een slagveld van angsten en onzekerheden worden. De veiligheid van onze kinderen en de gemoedsrust van onze paarden buitenshuis worden bedreigd door de toenemende aanwezigheid van deze roofdieren.

Een dieper probleem

het is tijd voor één wake-up call voor onze regering en politieke leiders. Het is tijd dat ze de juiste autoriteiten erbij betrekken, niet alleen om de veiligheid van onze gemeenschappen te garanderen, maar ook om duurzaam beleid te ontwikkelen dat zowel mens als natuur respecteert.

We moeten ons afvragen hoe deze wolven hier terecht zijn gekomen. We kunnen een verdwaalde wolf begrijpen, maar wat er nu gebeurt is een symptoom van een dieper liggend probleem: een gebrek aan samenhang en visie in ons beleid ten aanzien van natuurbehoud en coëxistentie met wilde dieren.

Laten we deze situatie serieus nemen voordat het te laat is. Laten we niet toestaan ​​dat onze bossen slagvelden worden van menselijke conflicten en dierlijke wanhoop. Laten we beleid nastreven dat zowel de veiligheid van onze gemeenschappen als de integriteit van onze natuur respecteert.

Het is tijd om wakker te worden, voordat de wolf in schaapskleren ons allemaal verslindt.

Met vriendelijke groeten, Arnold Bergmans.

Opmerkingen