De ene groninger na de andere bedenkt plannen om het leven in het aardbevingsgebied te verbeteren

Schrijver Frank Westerman vertelt ongeveer een half uur over Schoonebeek, de Nederlandse Olie Maatschappij (NAM) en zijn jeugd als zoon van een technisch tekenaar bij de NAM, als de presentator hem vraagt ​​wat er volgens hem moet gebeuren in het noorden van de Landen Bass stopt om van koers te veranderen. Dan staat er een vrouw uit het publiek op: “Waarom vraag je ons dat niet?”

Zo’n 150 mensen, van bewoners tot bestuurders en politici, zitten maandagmiddag in theater Kielzog in Hoogezand om te bespreken wat er moet gebeuren om de leefbaarheid in het aardbevingsgebied te verbeteren. Naar aanleiding van het parlementaire onderzoek naar de aardgaswinning in Groningen maakte de ministerraad vorig jaar het pakket maatregelen bekend Ni begon een verbeterplan voor één jaar. De sociale agenda is hiervan een onderdeel. Dertig jaar lang zal €100 miljoen per jaar beschikbaar zijn om de sociale cohesie, gezondheid en kansen voor de volgende generatie in Groningen en Noord-Drenthe te verbeteren.

Oud-gedeputeerde Henk Nijboer (PvdA) is burgemeester. Het kabinet heeft vier hoofdthema’s benoemd: het verbeteren van de levenskwaliteit, de volksgezondheid en het onderwijs en het bestrijden van armoede. In april zal Nijboer aanbevelingen doen voor de eerste doelstellingen. De komende twee weken organiseert zij nog drie avonden in Groningen, waar bewoners hun ideeën kunnen delen. Tijdens deze avonden wil Nijboer niet alleen zijn mening geven aan de bewoners, maar ook aan sprekers die passen bij de thema’s. In Hoogezand woont naast Westerman ook Jochen Mierau, hoogleraar Volksgezondheidseconomie aan de Rijksuniversiteit Groningen.

Lees ook
Onderzoekscommissie: Hoe Nederland de ‘ereschuld’ aan Groningen kan betalen

Maak een einde aan de armoede

Mary Ritsema (74), afkomstig uit Noord-Drenthe, komt daar niet voor. Zij is de vrouw die opstaat om het gesprek aan te gaan over de wensen van de bewoners. Het hele weekend heeft hij aan zijn voorstel gewerkt. Hij drukte het voor Nijboer. Als hij de microfoon pakt, zegt hij: ‘We moeten praten over hoe we ervoor kunnen zorgen dat we echt profiteren van dat geld. Dat kan met een basisinkomen. Laten we beginnen met de jongeren. Het zou het einde van de armoede kunnen betekenen. Wij kunnen het goede voorbeeld geven en ervoor zorgen dat mensen die zoveel schade hebben geleden eindelijk een beter leven krijgen. Weg met de rotzooi die we hier allemaal hebben gehad. Mensen hebben echt ideeën. Maar daar vragen ze ons niet naar.”

Luid applaus volgt.

Het publiek is dus los. De een na de ander bedenkt hij plannen. Laat alle kinderen die dat willen tot hun achttiende gratis lid worden van een sportclub, zegt een Kolham-man. Dan heb je meteen twee doelen: Zo kunnen ook kinderen van ouders die minder te besteden hebben, sporten. Geef veel geld aan burgerinitiatieven, zegt een vrouw uit Kloosterburen. Investeer in cultuur, zeggen verschillende bezoekers.

Zonder adviseurs

Geef niet te veel geld uit aan de organisatie, zegt een vrouw uit Noord-Drenthe. Professor Mierau gelooft dat ook. “In Groningen zijn we er heel goed mee dat er bij elk plan een nieuwe uitvoeringsorganisatie komt. Misschien kunnen we aan het einde van dit proces één of twee organisaties hebben in plaats van tientallen organisaties.”

Nijboer zweert dat er niet veel geld aan de organisatie zal worden besteed. “Ik probeer het fatsoenlijk te beheren, want het is publiek geld. Elke duizend euro die we uitgeven aan organisatie komt niet ten goede aan de sociale agenda. We gaan niet echt alles met adviseurs oplossen. Dat is altijd mijn kritiek geweest in de Tweede Kamer.”

Dat de avond zich vooral richt op de problematiek van Groningen en Noord-Drenthe irriteert de bezoeker enorm. “Iedereen is in de stemming: wij zijn slachtoffers. Gooi dat overboord. Ik denk dat Groningen en Noord-Drenthe misschien wel de regio’s zijn met de grootste potentie. We hebben ruimte, prachtige natuur. Ik heb daar nog niets van gehoord en ik begrijp het ook niet. Groningen is in opkomst en ik hoop dat mensen dat zien. De erkenning en het geld dat we krijgen, geeft ons wind in de rug.”

Wij hebben echt ideeën. Maar daar vragen ze ons niet naar.

Nijboer is blij dat er tijdens zijn vrije middag zo’n 150 mensen naar Hoogezand kwamen om over de toekomst te praten. “Het is mooi dat er zoveel mensen betrokken zijn die met ons willen meedenken.” Hij hoopt bij de inwoners een gevoel van trots op de provincie te stimuleren. “Dat is een van de belangrijkste taken en die is niet zo eenvoudig uit te voeren.”

Hoe groot de plannen voor de toekomst ook zijn, de zorgen voor nu blijven groot, zo blijkt als een man aan het woord komt. Hij vertelt dat hij elke dag als hij begint te werken eerst de website bezoekt van de NAM, het bedrijf dat gas wint in Groningen. “Dan kijk ik onder het kopje seismologie of er aardbevingen zijn geweest. Het zit nog steeds in mijn hoofd en in dat van mijn familie. Ik geef het gewoon door.”

Delen





E-mail de redacteur