De avonturen van coach Frank de Haan in Oeganda

Coach Frank de Haan is terug in Nederland na een avontuur van vijf weken in Oeganda. De voetbaltrainer van Geldrop werkte onder de vlag van de KNVB in het Zuid-Afrikaanse land om in de hete zon en met beperkte faciliteiten juniorcoaches op te leiden.

Frank besloot in april vorig jaar het avontuur aan te gaan. De Haan had vorig seizoen VV Hulsel als coach onder zijn hoede, de club had graag verder willen gaan met De Haan, maar door de keuze van De Haan moest VV Hulsel op zoek naar een nieuwe coach omdat het nog onduidelijk was wanneer de Haan zou vertrekken voor Oeganda.

Uiteindelijk vertrok De Haan begin 2024 met enige vertraging naar de hoofdstad Kampala om deel te nemen aan het voetbalproject en keerde op 9 februari terug naar Nederland.

Uitdaging
Een bijzonder en uitdagend avontuur voor de 59-jarige Geldrop-trainer, maar een droom die uitkomt. Frank: “Mijn dochter Zoë (22 jaar) en ik dromen er al jaren van om samen als vrijwilligers in Afrika te werken. Zij zorgt voor en begeleidt de kinderen en ik werk als voetbalcoach op een voetbalschool. Vorig jaar benaderden we een vrijwilligersorganisatie, Doingoood (met drie O’s zelfs) die een ‘voetbalontwikkelingsproject’ heeft in Kampala en een jeugdcentrumproject voor kinderen uit sloppenwijken. “Zo kunnen we deze uitdaging samen aangaan.”

In Nederland hebben we alle faciliteiten om goed te kunnen werken als voetbaltrainer. Daarom is het noodzakelijk om enige motivatie te hebben om trainers op te leiden in moeilijke omstandigheden en met beperkte middelen. Frank: “De belangrijkste reden voor mij was om mensen uit onderontwikkelde voetballanden, zoals Oeganda, te helpen en natuurlijk ook om samen een fantastische ervaring te beleven. Toen ik voor het eerst aankwam in de arme wijk en het voetbalveld Sokolo (de naam is het voetbalveld academy), dacht ik echt dat er niets te ontwikkelen zou zijn.

Uiteindelijk hebben mijn dochter en ik erg genoten van deze bijzondere ervaring.

Frank zag een heel oneffen veld, waar wat gras tussen de modder en de stenen groeide. “Wat wordt mijn rol hier? Dat was mijn eerste gedachte. Maar al snel werd duidelijk dat alle spelers, heel gemotiveerd, zonder klachten en met een fantastische techniek, goed voetbal wilden spelen. Ik ging aan de slag en had vijf weken goed voetbal.” trainingen voor verschillende leeftijdscategorieën.”

Daarnaast gaf Frank een week lang een training (“Gelukkig spreekt iedereen Engels”) aan zeventien trainers die eveneens zeer gemotiveerd waren. “In Oeganda heerst een cultuur dat kinderen, als ze slecht presteren, hard worden behandeld door leraren en ook door coaches. Dit was een belangrijk onderdeel van mijn cursus, vooral omdat de meeste kinderen vaak niet in veilige privéomstandigheden leven. Dus een ander aanpak voor diverse coaches, zoals ‘een veilige omgeving, het ontwikkelen van zelfvertrouwen, het kunnen vertrouwen op de coach en respectvol omgaan met elkaar’, was zeer leerzaam.”

In mijn cursus is ook veel aandacht besteed aan de drie belangrijkste momenten van het voetbal, zoals wij die in Nederland kennen. Er werd veelvuldig over tactiek gesproken. “Door theorie en praktijk, in KNVB-stijl, heb ik geprobeerd deze Oegandese coaches naar een hoger niveau te tillen. Na een ‘officieel examen’ en uitreiking van het certificaat waren ze heel dankbaar.”

Leuke ervaring
Frank en zijn dochter kijken met goede herinneringen terug op dit avontuur. “Dankzij deze prachtige ervaring heb ik mij ook ontwikkeld. Door de vele cultuurverschillen, een andere manier van denken en van elkaar leren, kijk ik terug op een leerzame periode. Als zich de mogelijkheid voordoet om vrijwilligerswerk te doen in een Afrikaans land” Ik ga er dus zeker serieus over nadenken. Bovendien was ik blij om weer thuis te zijn bij mijn vrouw en andere kinderen.”

Contrast
Naast het trainen van voetbalfans ter plaatse en daar veel dank voor ontvangen, heeft Frank ook belangrijke dingen gezien. “Het leven in Oeganda, inclusief de hoofdstad Kampala, is moeilijk. Je ziet veel armoede in de sloppenwijken. Overal zie je kinderen en iedereen leeft op straat. Er zijn geen verkeersregels. En dit met zes miljoen mensen gedurende de dag, die naar Kampala komen om op de een of andere manier geld te verdienen. De hoofdwegen zijn geasfalteerd, maar zitten vol kuilen en gaten. “De overige wegen zijn van een soort grind, ook met veel kuilen en gaten, en erg stoffig.”

Als een van de weinige blanken ben je ten prooi aan criminelen, waarschuwde Frank. “Simpelweg omdat ze blanke mensen als heel rijk beschouwen. ’s Nachts kun je niet alleen over straat lopen (maar wel in een taxi) en je telefoon kun je beter niet mee op straat nemen, omdat het risico bestaat dat hij valt. ” “Ze nemen je het uit handen. Aan de andere kant zijn de mensen heel aardig, behulpzaam en heel dankbaar. Ze leven samen op straat in de sloppenwijken en iedereen helpt elkaar met problemen. De solidariteit is heel groot en mooi om te zien hoe zij leven samen.”

De vraag rijst uiteraard of Frank de Haan de draad als voetbaltrainer in Nederland weer oppakt. “Na vijf weken bijna de hele dag met voetbal bezig te zijn, ben ik weer heel gemotiveerd om te gaan werken bij een mooie club die bij mij past. Wordt vervolgd!”

Jij vindt dit leuk

Leave a Reply Cancel reply