Van paniek naar goed nieuws

Eerste klasse C (zaterdag) – De derby tussen Voorschoten’97 en LFC was nauwelijks begonnen toen de wedstrijd werd onderbroken en niet werd hervat. Centrale verdediger Martijn Hogenboom werd van dichtbij in de slaap geraakt en zakte in elkaar. De ernst van de situatie werd al snel duidelijk en de paniek was zichtbaar in de ogen van voorbijgangers. De onfortuinlijke speler bleef enkele minuten roerloos op de grond liggen, maar Hogenboom kwam dankzij passend ingrijpen weer bij bewustzijn. Later die dag leek het erop dat de schade meeviel, maar het was volkomen logisch dat de wedstrijd werd gestaakt en later hersteld.

Doelman Wilco Mackaay ontving de bal en wilde deze wegtrappen om te voorkomen dat een LFC-aanvaller voor gevaar zou zorgen. Hogenboom zag het projectiel niet aankomen en kon zich daarom niet verdedigen. Al snel werd duidelijk dat de tong naar achteren was geduwd en dat er snel actie moest worden ondernomen om verder lijden te voorkomen. In een mum van tijd verschenen er mensen met medische kennis op het veld. Toevallig stond op het volgende veld Remco Dubbeling, speler van het derde team en vooral huisarts. Fysio Dylan Victory en paramedicus Richard van der Peer waren er ook meteen bij. De spelers van Voorschoten’97 haastten zich om de deur te openen zodat de ambulance erdoor kon.

Tot grote opluchting van alle aanwezigen herstelde Hogenboom zich en kon met steun het veld verlaten. In de kleedkamer bleek dat de robuuste verdediger zich niets meer kon herinneren van het incident en werd besloten zich te laten onderzoeken in het ziekenhuis. De spelers liepen ontsteld rond en zochten elkaar op. De angst was zichtbaar, maar ook de enorme opluchting dat het levensgevaar geweken was. Dit is ongetwijfeld te danken aan de eerste hulptroepen.

Coach Jeffrey Frijters ‘s avonds: “Het is een heel vervelende gebeurtenis, waarvan je pas uren later beseft hoeveel het je raakt. Ik voel het in mijn rug en nek. Ik heb ook gezien wat het met Wilco deed. Een sterk kind in zichzelf” “, maar hij was vreselijk geschokt en voelde zich schuldig. Onzin natuurlijk, maar in de kleedkamer zag hij eruit als een hert gevangen in de koplampen. Hij kon duidelijk niet verder en de groep besloot ook dat er geen vervolg zou komen. Op dat moment was die overstap niet meer ‘Je kunt omdraaien en het is nog maar een spelletje. Uiteraard staat ieders welzijn voorop. Gelukkig hebben we zojuist bericht gekregen dat hij weer naar huis kan en dat dit incident geen ernstige gevolgen heeft’ die we hopen nooit meer mee te maken.”

Collega Roberto Escudero: ‘Het was voor ons niet moeilijk om de verkiezingen tegen te houden. Ik zei gewoon tegen hen: ‘Wat als het een van ons was overkomen?’ “Dan is er maar één beslissing mogelijk. We zijn blij dat het goed is gegaan met de speler in kwestie.”

Diezelfde avond reageerde Hogenboom zelf kort: ‘Ik kreeg er een beetje hoofdpijn van, maar verder kan ik me niets meer herinneren van dat balletje in mijn hoofd. Het moet een grote impact hebben gehad op de aanwezigen. Maar ik’ Ik ben er nog steeds en “het gaat goed met mij.”

Collega Valken’68 werd onlangs tijdens de training opgeschrikt door de hartstilstand van Bas van Delft. Ook die nacht werden correcte en vakkundige maatregelen genomen. Dit laat zien hoe bepalend de aanwezigheid van artsen en hun kennis kan zijn in sportcomplexen.

Redactionele opmerking; later vandaag.