De pissende ijsbeer wordt hartelijk ontvangen in Groningen. ‘Poeh, ik moet nu ook gaan’

Nog voordat hij begint te plassen, trekt de enorme ijsbeer veel aandacht. Voetgangers stoppen even en fietsers kijken om. “Ik zag het vanochtend op het nieuws. Nou, deze verdient een foto”, zegt een dame met een zonnebril en een lange witte jas terwijl ze haar telefoon uit haar jaszak haalt.

Het zes meter hoge kunstwerk steekt prachtig af tegen de strakblauwe lucht. Beneden staat een basisschoolklas met basisschoolkinderen voor het standbeeld geparkeerd. “Ja jongens, doe hem na!” roept de leraar enthousiast.

Kunstenaar Florentijn Hofman uit Delfzijl lanceert vrijdagochtend dit geweldige kunstwerk samen met Chelsea (10), kindambassadeur van het Groninger Museum. Met een druk op een digitale knop, ijsbeer aan het pissen – de officiële naam van het kunstwerk – treedt in werking en er valt een stroom urine in de gracht.

‘Fuck op’

Met dit beeld wil Hofman de aandacht vestigen op klimaatverandering. “We behandelen het leefgebied van ijsberen slecht omdat de poolkappen aan het smelten zijn”, legt hij uit. “Dus nu komt hij naar onze habitat en zegt: Rot op. ”

De komst van het witte beeld valt samen met de opening van de Kinderbiënnale in het Groninger Museum. Dit is een interactieve tentoonstelling geschikt voor alle leeftijden. De kunstwerken in de tentoonstelling zijn in samenwerking met kinderen tot stand gekomen door binnen- en buitenlandse kunstenaars, waaronder Hofman zelf. Het thema van de biënnale is een betere plaats (een betere plaats, red .) dus het kunstwerk over klimaatverandering past hier goed bij.

In zijn werk probeert de kunstenaar vraagstukken met humor aan te pakken. Ook in het geval van de ijsbeer aan het pissen . Af en toe stopt hij even met plassen. “Soms valt het even weg en dan blijkt dat er meer is”, legt Hofman met een brede glimlach uit. ‘En ‘s nachts wordt het straaltje geel als urine.’

Het kunstwerk bevond zich voorheen in Arnhem en Amersfoort. In dat laatste geval was niet iedereen blij met het beeld van het plassen. Dit veroorzaakte veel ongemak onder omwonenden, die last hadden van het onregelmatige en luidruchtige geluid van urine die in het water stroomde. Daarom moest de beer daar ‘s nachts plassen.

‘Ik ben niet zo bang voor lawaai’

De inwoners van Groning maken zich geen zorgen over de komst van de ijsbeer, die in grote nood verkeert. Zij zijn speciaal uitgenodigd om de inauguratie bij te wonen. “Ik ben niet zo bang voor lawaai”, zegt Jan Nijzink. Hij woont schuin tegenover het museum, de vader wijst in de richting van de Ubbo Emmiussingel. “Dat is nog behoorlijk wat, dus ik maak me geen zorgen.”

Maar is die pissende ijsbeer geen slecht voorbeeld voor de Groningse studenten die ‘s avonds dronken naar huis lopen en dringend moeten plassen? Nee, aldus de kunstenaar zelf. “Het beeld gaat over hypocriet gedrag, dat wil ik aan de kaak stellen.”

Het beeld roept echter ook andere associaties op bij de kijkers: “Ugh, nu moet ik echt plassen”, zegt een oudere man tegen zijn vrouw. “Dat krijg je als je wat ouder wordt.”