De mooie glimlach van de 100-jarige ‘Tante Deetje’

48 minuten geleden

Nieuws
138 keer gelezen

BERGAMBACHT • Lilian Cécile Bastiaans heeft een bijzondere mijlpaal bereikt. Dinsdag vierde hij zijn persoonlijke honderdjarig bestaan ​​in het Amadeushuis in Bergambacht.

Er was taart, er waren liedjes voor de jarige, burgemeester Beenakker kwam langs en zijn nichtje Nora en zijn neef René hadden een heerlijke tafel met Indonesische rijst klaargemaakt voor veertig familieleden en vrienden van ‘Tante Deetje’, want zo noemt Lilian Cécile Bastiaans haar . zijn intimi.

Ze lijkt gelukkig. Tante Deetje. En ze lacht naar iedereen die haar komt feliciteren. Je beseft duidelijk dat deze zonnige dinsdag een speciaal tintje heeft. Geniet van de belangstelling, het bezoek van de burgemeester en de feestelijke taart. En er is altijd dat blije gezicht. Tante Deetje straalt.

wereldreis
Lilian Cécile Bastiaans werd op 6 maart 1924 geboren in voormalig Nederlands-Indië. Hij groeide op in Bandung in een gezin met vier kinderen. Tante Deetje leefde een prettig leven totdat de Japanners haar land kwamen bezetten. Zo begon een zeer moeilijke periode, vol ontberingen en verdriet. Lilian overleefde de verschrikkingen en vertrok in 1947 met het schip Willem Ruijs naar Nederland. Dertien jaar later ondernam ze opnieuw een wereldreis, dit keer met haar man.

De Amerikaanse president Eisenhouwer liet mensen van Indiase afkomst in vrede en rust een nieuw leven opbouwen in de Verenigde Staten. Samen met haar man en een nichtje – tevens haar beste vriendin – verhuisde ze in 1960 naar Los Angeles. “Tante Deetje heeft daar een goed leven gehad”, vertelt haar neef en mantelzorger René Ranti. “Ze kreeg een baan bij Bank of America en klom op tot directiesecretaresse. “Mijn tante stond bekend als een zeer intelligente en warme vrouw die mensen respecteerde en dat ook terug verwachtte.”

Aan het verblijf kwam in 1987 een einde. De Staten. Na zijn pensionering wachtte hem zijn terugkeer naar Nederland. Tante Deetje en haar man gingen in Leiden wonen. Helaas konden ze maar twee jaar samen van hun pensioen genieten.

Sterkte van het geloof
“Mijn oom overleed en tante Deetje bleef alleen achter”, vertelt neef René, die 38 jaar lang in de scheepvaart de kost verdiende en samen met zijn broer en vrouw Nora een aantal jaren als mantelzorger voor tante Deetje heeft gewerkt. “Hoewel hij nog steeds een scherpe geest had, had hij een levend testament opgesteld. Mijn broer is er voor zakelijke zaken, ik ben er voor medische en zorgzaken. Dat geeft mij rust, zeker nu tante Deetje kampt met dementie. De eerste symptomen verschenen ongeveer vijf jaar geleden. Het is wat het is. Gelukkig is ze verder gezond en is ze alle mensen die voor haar zorgen erg dankbaar. Tante Deetje haalt veel kracht uit haar geloof. En weet je wat geweldig is: hij zingt nog steeds gospelliedjes. Zijn dementie heeft dit niet overgenomen. Het is altijd mooi om haar te horen zingen.”

Nora, de vrouw van René, is inmiddels druk bezig met koken. “De laatste voorbereidingen voor de rijsttafel”, vertelt René. “Een feestelijke maaltijd voor onze lieve tante en familie. “We zijn dankbaar dat hij zijn 100ste verjaardag kan vieren en weten dat hij het echt leuk vindt om samen te zijn.” Ondertussen lacht tante Deetje weer met haar mooie glimlach. Selamat makan.

Jan Timmer