Mooie overwinning voor FC Groningen in De Kuip

Dinsdag 5 maart, 18.30 uur

Sport

FC Groningen won in De Kuip. Niet de doorgang naar de finale, die ging naar Feyenoord, dat er ongeschonden uitkwam. FC Groningen heeft daarmee antwoord gegeven op de vraag die de directie van FC Groningen in Nederland al zo lang bezighoudt: Wat is het DNA van FC Groningen? Lukkiens mannen reageerden zonder woorden. Dat deden ze met acties. Als je het onder woorden wilt brengen, kun je denken aan moed, moed, frontaal vechten. Ben jij Feyenoord? Maar wij zijn FC Groningen! Doe Maar.

Na slechts een half uur spelen kreeg ik een sms van mijn zoon. Een geweldige FC-fan. “Papa, we kunnen nu trots zijn op onze mannen.” Een prachtige samenvatting van één zin van deze hele wedstrijd. Dat is de grootste overwinning van die avond. Hoe jammer het ook is dat we de finale niet hebben gehaald. FC Groningen was vorig jaar het slechtste in het betaald voetbal. Een club die wil strijden om posities achter de ‘grote drie’. Die de arrogantie heeft om allerlei soorten voetballers te ontslaan, vooral uit zijn eigen jeugd, omdat ze het niveau van FC Groningen niet aankonden of omdat ze zich niet gedroegen volgens de strenge protocollen van FC Groningen. Dus doe het weg. En dan wedstrijd na wedstrijd verliezen met een vreemdelingenlegioen waar het publiek zich tegen keerde. Slecht management en angstig voetbal stonden centraal. FC Groningen, de club waar elke talentvolle voetballer ooit voor wilde spelen, was het lachertje van het profvoetbal geworden. Niemand nam de club meer serieus. Het ergste dat je als club kan overkomen, is dat mensen medelijden krijgen.
Lukkien arriveerde en verloor aanvankelijk te vaak en te veel, maar beetje bij beetje begon het tij te keren. Jongeren uit de eigen formatie vervingen het Vreemdelingenlegioen en met een zeker energieke manier van voetballen werden punten gescoord. Lukkien heeft inzichten in het spel waar je het mee eens of oneens kunt zijn. Voetbal trekt vaak geen aandacht, maar er is wel een team dat voor anderen vecht en alles voor anderen doet. De laatste jaren trok FC Groningen vaak naar De Kuip om met de staart tussen de benen aan de wedstrijd te beginnen. Vaak met vijf verdedigers en de ploeg leek de schade zoveel mogelijk te willen beperken. FC Groningen: onwaardig. Dat heet het belachelijk maken van het DNA van de club. Lukkien vormde een ploeg aan het hoofd van het land die Feyenoord op brute wijze aanviel. Dat kwam om te winnen. Valente, Schreuders, Postema en Van Bergen. Met hun onvermoeibare inzet en positiewisselingen maakten zij het Feyenoord erg lastig. De Kuip hield angstig zijn adem in.
Soms lachen mensen om Isak Määttä. Tegen de snelle en behendige Minteh had hij het lastig. Hoe goed zijn prestatie was, werd echter pas duidelijk nadat hij uitviel en Peersman linksback werd. De man die oorspronkelijk als linksback was ingezet en de vervanger van Määttä arriveerde als een soort kamikazepiloot en had geen controle over Minteh.
Dat het in de tweede helft door de achterstand van de Rotterdammers begon te stormen was uiteraard geen verrassing en het waren de kleine dingen die de doorslag gaven. Te weinig druk op de bal en te laat met je man meelopen. Tegen Helmond Sport kan dat een keer, maar niet tegen een van de grootste clubs van het land. De strijdkrachten verspreidden zich begrijpelijkerwijs, maar de ‘Trots van het Noorden’ bleef waar ze maar konden een uitweg zoeken. Tevergeefs.
Er is geen bekerfinale voor de ploeg van Lukkien, maar de overwinning is prachtig. FC Groningen heeft zijn ware kleuren aan het land laten zien. Niet met mooie zinnen in een perspresentatie. FC Groningen stopte De Kuip.