De gefluisterde folk van Alela Diane betovert Maastricht

Afgelopen zondag was de Amerikaanse singer-songwriter Alela Diane op bezoek bij de Muziekgieterij in Maastricht. De avond ervoor speelde hij zijn indiefolkliedjes in Gent om op woensdag 6 maart op te treden in Den Haag.

In de kleine zaal maakte Alela haar bescheiden optreden, terwijl in de grote zaal, 30 meter verderop, de hardcoregroep Madball de sfeer opriep. Een groter contrast was nauwelijks denkbaar. Kennelijk is de akoestische isolatie tussen de twee zalen uitstekend, want geen enkele hardcore noot drong door tot in de kleine zaal, waar ongeveer 200 mensen, veelal van middelbare leeftijd, de openingsact van Omar Velasco zagen beginnen.

Omar heeft een prachtige warme stem en speelde prachtige stemmige liedjes terwijl hij zichzelf begeleidde op de gitaar. Na een paar nummers introduceerde hij Alela, waarna de twee het concert voortzetten. Oudere nummers werden afgewisseld met nummers van Alela’s nieuwste album, ‘Looking Glass’. De twee leken het naar hun zin te hebben in de Muziekgieterij en hadden regelmatig interactie met het publiek. Zo werd er meerdere malen aan de kijkers gevraagd om aangevraagde liedjes, die vervolgens prachtig werden uitgevoerd. Alela zei volgens zichzelf ook voor de 1^Mijn tijd, hoe ‘Pirate’s Gospel’ tot stand kwam en hij vertrouwde het publiek toe wat zijn favoriete liedje is. Het bleek ‘The Rifle’ te zijn omdat de tekst en melodie tijdens een droom tot stand zijn gekomen.

Zowel Alela als Omar spelen zeer virtuoos gitaar en piano en hun stemmen passen wonderwel bij elkaar, zo kon het publiek horen tijdens een Leonard Cohen-cover die harmonieus met twee stemmen werd uitgevoerd. Met een toegift van twee nummers, waarna Alela het publiek vriendelijk verzekerde dat dit echt de laatste nummers waren, kwam er een einde aan een ingetogen en kwalitatief hoogstaand concert van Alela Diana met begeleiding van Omar Velasco, waardoor ik echt met je wantrouwen achterbleef. meer. .

Foto’s (c) Eric Bleize