OZG keert terug naar Winschoten met een revalidatiecentrum dat ongeveer 300 patiënten per week verzorgt. ‘Het is geen vriendschapsclub’

In het revalidatiecentrum, dat OZG altijd het servicepunt noemt, worden al enkele weken testen uitgevoerd. Het karakteristieke oude postkantoor in Winschoten is van binnen volledig gedemonteerd. Niets herinnert ons meer aan de oude tijd van postzegels, ansichtkaarten en andere administratieve handelingen.

De medische wereld heeft zich gevestigd in het pand dat sinds 29 april 2010 leeg staat. Gelukkig wel, aldus de bewoners van de Burgemeester Venemastraat. Op uitnodiging van het OZG mochten zij alvast een kijkje nemen in het pand.

Boven de ingang van het revalidatiecentrum staat op een groot bord nog steeds in koeienletters Ommelander Ziekenhuis Groningen geschreven. Buurtbewoners vinden dit te veel. Dan wordt de presentatie ingetogener.

Ze nemen de angst van de gewonden weg

Ook Nico den Hollander, hoofd van de gezondheidszorgdienst OZG, vindt dat de buurt gelijk heeft. “In overleg en overleg met omwonenden gaan we iets nieuws ontwerpen.” Ook vreesde de buurt dat ze parkeerplaatsen zouden moeten afstaan ​​aan mensen met een gehandicaptenkaart. “Die angst hebben we meteen weggenomen. Er is voldoende vrije ruimte achter het gebouw.”

Het blijft waar dat Den Hollander en Herma Fridrichs, directeur gezondheidszorg en commerciële bedrijfsvoering, ‘trots’ zijn op wat ze in slechts een paar maanden ‘bereikten’. In het gebouw, dat van binnen volledig is gedemonteerd en ingericht volgens de wensen van het OZG, zijn al enkele weken testen gaande.

We wachten nog op enkele attributen zoals een personeelslocker en specifieke fitnessapparatuur. “Dat vliegtuig uit China of Japan wordt per schip afgeleverd, maar moest door Zuid-Afrika. Dat kost iets meer tijd, maar staat de revalidatie niet in de weg. Voor de rest werd alles op tijd afgeleverd. Bij dit servicepunt staat het volgende beschikbaar, laatste van de laatste”, zegt Den Hollander.

Alles straalt rust uit

De huisstijl is identiek aan die van het Scheemda ziekenhuis. Paarse en groene letters voeren de boventoon, maar alles straalt rust uit. Dat is precies wat er gezocht wordt. De luide kleuren en letters horen niet thuis in een revalidatiecentrum. Patiënten hebben keuze genoeg of zijn aan het werk om opgenomen te worden.

Het proefdraaien verloopt tot nu toe goed. Het enige wat ontbreekt is de achtergrondmuziek. Wij werken daaraan. En Den Hollander en Fridrichs zeggen het niet hardop, maar het servicepunt is alweer te klein.

Een kamer in verpleeghuis Oude Wolde was tot een paar weken geleden nog de plek voor herstellende patiënten. Maar de ruimte was te klein. “En voor veel patiënten was Old Wolde zoiets als een bezoek aan een verpleeghuis. Velen willen zich daar nog steeds niet mee identificeren”, voegt Fridrichs toe.

200 tot 300 patiënten per week

Op het revalidatieservicepunt worden patiënten voorbereid op de behandeling en wordt er gerevalideerd. “Dat is hard werken. Er wordt veel gezweet. Het is geen vriendschapsclub”, zegt Den Hollander.

‘We hopen dat we over een paar maanden tussen de tweehonderdvijftig tot driehonderd patiënten per week kunnen ontvangen. Nu is dat ongeveer de helft. Het merendeel van de mensen die zes tot twaalf weken een hartrevalidatie ondergaan, zijn mannen. het heet: een vrouwelijke patiënt versus acht mannelijke patiënten. Bij de longrevalidatie zijn de cijfers heel anders. Daar is de verhouding tussen mannen en vrouwen ongeveer hetzelfde.” De meeste patiënten komen uit het noorden en oosten van Groningen.

Op het loket werken artsen, fysiotherapeuten, ergotherapeuten, diëtisten, logopedisten en maatschappelijk werkers. “Het voordeel is dat vrijwel alle betrokken disciplines tegelijkertijd aanwezig zijn. Consulten kunnen achter elkaar worden ingepland, waardoor de patiënt sneller hulp krijgt en minder reistijd nodig heeft. Bovendien zijn de wachtrijen zo kort dat het mogelijk is een voorlopig collegiaal consult bij een patiënt”, beschrijft Den Hollander zijn geoliede werkwijze.

De sportschool is het ‘neurale centrum’ van revalidatie

Herstel vindt grotendeels plaats in wat het ‘zenuwcentrum’, de oefenruimte, kan worden genoemd. Aan de muur hangt een mand en er zijn diverse loopbanden en hometrainers geplaatst. Andere nuttige sportartikelen bevinden zich in de lobby. “Ze hangen nog steeds een volleybalnet.” Je kunt er ook tafeltennissen. Een buurman vroeg al of hij daar ‘s nachts mocht sporten. Dit gaat Den Hollander te ver.

Een rondleiding laat zien dat veel computers zijn aangesloten op monitoren. De hartslag kan op afstand worden gevolgd. Alle belangrijke medische gegevens worden hier in het patiëntendossier opgeslagen en zijn direct zichtbaar voor de behandelend arts. “Dit servicepunt is een echte pré voor medewerkers en patiënten”, zegt Den Hollander.

Woensdag wordt het servicepunt officieel ingehuldigd. Cabaretiers Viggo Waas en Peter Heerschop komen hiervoor speciaal naar Winschoten. Er is hen gevraagd iets uit uw boek voor te lezen. Hartaanval , over de weg terug na een beroerte. Iets wat Waas overkwam. Misschien ‘springen’ ze nog steeds op een hometrainer of lopen ze op de loopband.