Het doorzettingsvermogen van Nieuw-Dordrecht/Barger-Oosterveld verdween na 114 jaar. ‘Laatste optreden voor de dierbare herinnering van de moeder’

In de kantine kunnen de mooiste dingen gebeuren. In de kroeg van Piet Eits in Nieuw-Dordrecht werden de fundamenten gelegd voor muziekvereniging Volharding. Eits wekte bij veel bezoekers het enthousiasme op om muziek te maken in hun café. Op een dag opperde hij dat het misschien een goed idee zou zijn om een ​​vereniging op te richten.

In juni 1910 was het zover; Er werd de Juliana-harmonieband opgericht, vernoemd naar de prinses die vorig jaar werd geboren. Tien jaar later, na de komst van een nieuwe directeur, werd besloten de naam te veranderen in Volharding.

Die naam bleef ook bestaan ​​nadat de club in 1943 fusioneerde met het Sint Gerardus-orgaan van het naburige Barger-Oosterveld. “Toen werden de namen van beide plaatsen toegevoegd. Zo werd het Volharding Nieuw-Dordrecht-Barger-Oosterveld”, vertelt hij Jo Zwart, 84. jaar oud.

De naam Zwart is onlosmakelijk verbonden met Volharding. Haar vader Andries maakte er lange tijd deel van uit en Jo werd lid toen ze 12 jaar oud was. “En dat zal ik blijven totdat de vereniging officieel wordt ontbonden”, dat wil zeggen gedurende dit jaar. Er zijn nog maar weinig actieve leden om als orkest samen muziek te kunnen maken.

Eerst alleen mannen

Perseverance heeft verschillende keren moeilijke tijden gekend. In de jaren twintig zat het korps zonder leiding en werd gered door een dirigent uit Nieuw-Amsterdam. In de jaren dertig en tijdens de oorlogsjaren was er geen geld om nieuwe instrumenten te kopen en was het een enorme klus om alles op orde te houden. Dat werkte eindelijk.

Maar nu valt het doek, na 114 jaar. “Het is niet iets dat we niet hadden verwacht”, zegt staatssecretaris John Meulman (58). “De mensen aan de top zijn al een tijdje weg en aan de onderkant is er vrijwel niets bijgekomen. Nou, als er op cruciale plekken gaten ontstaan, wordt het automatisch minder leuk en komt er een moment dat je moet besluiten dat het beter is om te stoppen.”

Meulman is al ruim tien jaar lid en zong bij Volharding. “Ik ging zingen op de 125-jarig jubileumviering van Barger-Oosterveld en zocht een orkest om mij te begeleiden in de feesttent op het terrein van voetbalclub SVBO. Dat werd Volharding en de samenwerking verliep goed. Enige tijd later heb ik Ik werd lid en daarna ook in het bestuur.”

Het grootste deel van zijn bestaan ​​had Volharding geen vocalisten. De eerste jaren bestond het bedrijf uitsluitend uit mannen. In de jaren vijftig was Gé Masselink het eerste vrouwelijke lid. In die jaren nam hij deel aan talrijke concoursen, met als hoogtepunt een eerste prijs op een concours in 1955, met lovende kritieken van de jury.

Marsen, polka’s, Egerländer-muziek

Zwart: “We hebben overal opgetreden en het was een groot genoegen. In theaterclubs, volksfeesten, kermissen, kerstvieringen, herdenkingen, bedevaarten en verpleeghuizen.” Herman Suelmann (78) heeft net als Zwart het grootste deel van de geschiedenis van het gezelschap meegemaakt. Hij werd lid op 18-jarige leeftijd en is nog steeds lid. “Mijn broer Gerard en zus Annie waren al eerder lid en ook de familie Kocks die aan de overkant van de straat woonde, maakte mij enthousiast.”

Jarenlang speelde het orkest vooral marsen, polka’s en Egerländermuziek. Later kwam daar zogenaamde lichte popmuziek bij, nummers van onder meer The Beatles en Abba. Meulman: “We hoopten dat dit ons aantrekkelijker zou maken voor jongere muzikanten.”

Met de ontbinding van de vereniging komt er een einde aan de muzikale carrière van Herman Suelmann. Dat geldt ook voor Henk Kocks, het oudste lid van alle huidige leden. Jo Zwart was enige tijd geleden gestopt met cornet spelen vanwege longproblemen. De geschiedenis herhaalt zich voor Grietje Katoen (64), uit Klijndijk. Hij sloot zich aan bij Volharding nadat zijn muziekvereniging TAV op Exloo wegens gebrek aan leden sloot.

Twee andere leden van TAV – oftewel Ter Aller Vermaak – voerden deze wijziging ook door. “En nu overkomt mij hetzelfde in Volharding”, zegt Katoen. Omdat je de muziek niet kunt missen, gaat deze verder op Bom (Blaas op maat) op Zweeloo. “Net als bij Volharding is Gert Webbink de regisseur, wat de overstap makkelijker maakt.”

Laatste verschijning van de moeder.

De inwoner van Klijkdijk zal net als de andere leden het prettige contact met de andere leden van Volharding missen. “Je brengt jaren samen door en dat is ineens verdwenen. Dat is niet lief”. Wat zal blijven zijn de mooie herinneringen. Voor Katoen springt een optreden in residentie De Paasbergen in Odoorn eind 2023 in het oog: “Op mijn verzoek hebben we daar opgetreden. Mijn moeder woonde daar en zat toen natuurlijk in het publiek. Ze overleed kort daarna. ”

Secretaris en zanger John Meulman vervolgt net als Grietje Katoen de muzikale weg. Het afscheid van Volharding staat gepland voor eind juni. De instrumenten blijven die dag in de kast. “Dan gaan we geen muziek maken. Op het programma staat een diner met de fans. Als de borden en glazen leeg zijn, is dat het definitieve einde van Perseverance.”