Zoë is Nederlands kampioen gewichtheffen

21 minuten geleden

Algemeen

Het verhaal van Zoë Eshuis lijkt me een fascinerend boek. Deze 22-jarige stadsgenoot raakte een paar jaar geleden gewond tijdens gymnastiek en herstelde in de gewichtsruimte. Daar bleek hij een natuurtalent in het combineren van kracht en techniek. De rest is geschiedenis. Zoë is inmiddels Nederlands kampioen gewichtheffen en bereidt zich voor op de Europese kampioenschappen in Polen.

door: Hans Douw

‘Ik ben geboren in het Leiderdorp ziekenhuis, maar woonde bij mijn ouders in de Stevenshof. Toen ik een jaar oud was, zijn we verhuisd naar Noord Hofland. Ik woon er nog steeds. Ik heb altijd veel gesport. Ik speelde veel buiten en bouwde graag boomhutten. Ik kon niet bepaald goed stilzitten.

Ik heb hockey gespeeld bij Forescate en heb geturnd bij S&K en Gymsport Leiden, de oude Jahn. Op een gegeven moment moest ik kiezen tussen beide sporten. Ik hield erg van teamsporten, maar turnen vond ik technisch uitdagender. Vooral de balk vond ik erg leuk om te doen. Ik deed mee aan selectiewedstrijden, maar op een gegeven moment raakte ik ernstig geblesseerd aan mijn knie. Dat betekende dat ik ruim anderhalf jaar niet kon turnen. Op een gegeven moment heb ik mij opnieuw ingeschreven bij Avanti, waar mijn zussen ook lid waren. We hebben met het demonstratieteam deelgenomen aan het Nederlands kampioenschap in Ahoy, waar we vierde werden. Het was erg leuk om het te ervaren.

Toen ik 16 jaar oud was, kreeg ik opnieuw een ernstige blessure. Deze keer was het op de kuit, het scheenbeen en de bovenkant van het spronggewricht. Ik wilde al snel weer gaan sporten, dus ik begon fanatiek te herstellen. Ik begon met gymnastiek en cardio om in vorm te komen. Daarna ben ik begonnen met bankdrukken, wat een onderdeel is van gewichtheffen. Het duurde niet lang of ik verhoogde de intensiteit van mijn training en het bleek dat ik talent had. Ondanks de Corona-uitbraak bleef ik mijn conditie op peil houden.

Toen de sportcompetities na Corona weer begonnen, ben ik begonnen met gewichtheffen. Ik deed mee in de juniorencategorie onder de 63 kg en behaalde een score van 75 kilo. Ik had eerst niet door dat dit heel bijzonder was. In december 2023 ben ik Nederlands kampioen geworden op het Topsportcentrum in Almere. Dit betekent dat ik waarschijnlijk in het najaar van 2024 naar het EK in Raszyn, Polen, kan gaan. Ik moet ondertussen mijn vorm nog wel behouden.

Gewichtheffen is een amateursport. Ik moet alles zelf betalen. Ik train acht keer per week en let op mijn voeding. Ik moet voldoende eiwitten binnenkrijgen en gebruik alleen NZVT goedgekeurde producten zoals creatine. NZVT staat voor Nederlands Veiligheidssysteem Voedingssupplementen Topsport. Tijdens wedstrijden worden er regelmatig antidopingcontroles uitgevoerd en dat is goed. Ik ben al twee keer gecontroleerd.

In het dagelijks leven ben ik prestatiecoach. Ik bied personal training aan om mensen in goede conditie te krijgen. Ook train ik sporters die specifiek ergens sterker in willen worden. In die zin kan ik mij baseren op mijn eigen ervaring. Dat ik door een ernstige blessure in de ene sport in de top van een andere sport terecht ben gekomen, heeft voor een deel met motivatie te maken. Als je het maar graag genoeg wilt, zijn er veel dingen mogelijk!’