NOORDENVELDERS: Peter Hut

Vrijdag 23 februari, 10.30 uur

Nordvelders

Hij is voorzitter van de Open Air Game in Roderwolde en bestuurslid van Volksvermaken in Roden. Peter Hut, een man die, zoals hij zelf zegt, graag iets voor anderen wil doen. Hij werd geboren als een van een tweeling in Huize Tavenier. Tot nu toe de enige verbinding met Groningen. Peter is opgegroeid in Roden en woont al 30 jaar in Roderwolde.

“Kijk”, zegt hij, “vanuit de woonkamer zie je de vrachtwagens over de snelweg rijden en toch is het heel ver weg.” Een brede visie inderdaad. Peter geniet hier volop van de rust en de prachtige natuur. “En het is geweldig om met de fiets in 20 minuten in de stad te zijn.”

Dichtbij Groningen, maar ook dichtbij Roden. Want daar is hij als populair kunstenaar vaak te vinden. Het was toen een kameraad de paardenafdeling had overgenomen en ze op zoek waren naar iemand om zich bij hen te voegen. ‘Hij was er altijd als er iets te doen was in het dorp. Sterker nog, ik denk niet dat dat gaat gebeuren als ik er niet ben”, lacht Peter. Na een stage werd hij welkom geheten in het bestuur. Hij maakt deel uit van de Sinterklaascommissie en zal vanaf 2018 de organisatie van de Sinterklaascommissie organiseren. goederenmarkt op de Rodermarkt. Hij zorgt ervoor dat de markt vol is, hij verzamelt het geld en is diezelfde dag nog meester van de markt. —Net als Volksvermaken? Ik zeg altijd dat het lang duurt, maar het geeft Ik krijg er energie van en dat maakt het heel leuk. Bovendien is de dankbaarheid die je ervoor terugkrijgt enorm. Het gaat niet alleen om het overbrengen van plezier, maar ook om het nauwe contact met mensen. Een welkome uitbreiding van je netwerk.’

In Roderwolde, de plek waar je volgens Peter zowel passief als actief kunt leven, is hij vooral actief. Toen vroegen ze hem of Peter de decorschilder wilde opvolgen. “Waarschijnlijk omdat ze dachten dat ik een schilder was”, lacht hij. Maar dat is hij helemaal niet. Hij werkte slechts een tijd in een verffabriek, maar dan als verkoper. Twee jaar geleden hadden ze nieuwe mensen nodig en dit is aangepakt om de rolverdeling beter te kunnen zien. En omdat de toenmalige president zichzelf liever als secretaris beschouwde, werd Peter de nieuwe president. Maar hij schildert de decoratie nog steeds met veel liefde. Buitentheater vindt hij iets unieks. Hij verzekert dat hij de afgelopen jaren behoorlijk uitgeput is geweest. Wat hij persoonlijk leuk vindt, is dat je met een hechte groep echt iets bereikt. Naast de spelers is er een grote groep vrijwilligers. “Op de jaarlijkse avond vierden we het met bijna 50 mensen.” En hoewel de spelers al sinds april bezig zijn, neemt dat niet de meeste tijd van Peter in beslag. ‘We hebben iets te bereiken in een vrij compacte tijd. Dat is voor mij haalbaar.”

Want er is nog werk aan de winkel. Peter is inkoper bij een woningbouwvereniging. Hij koopt alles wat met onroerend goed te maken heeft. “Nee, ik weet nog steeds niet wat ik wil worden”, grapt hij, “maar ik ben er gewoon in verzeild geraakt. Zijn hele werkzame leven is hij met vastgoed bezig. Eerst in het schilderen en nu is hij uitgegroeid tot wat hij nu doet.

Hij had graag wat sportiever willen zijn, maar dat schiet helaas vaak tekort. Hij raakte snel verveeld door de sportschool en het hardlopen en verloor zijn broer. Hij staat graag op de latten. Beoefen waar mogelijk twee of drie keer per jaar wintersport. Met zijn familie, maar ook met vrienden. ‘Het is heerlijk om actief bezig te zijn, gecombineerd met veel plezier. Je hebt samen een doel, met z’n allen op de ski’s, tussendoor en na afloop genietend van een Jäger-thee en/of een biertje.’

Peter houdt er, zoals ik al zei, van om iets voor iemand anders te betekenen. Zo zien mensen het. Sociaal en maatschappelijk betrokken. ‘Het maakt mij gelukkiger als ik mensen blij kan maken. Dat begint natuurlijk bij jezelf, als je er zelf plezier in hebt, geef je dat door aan anderen.’

Hij zou graag willen dat mensen meer aan hun dierbaren denken in een wereld waar het ego nog steeds voorop staat. Hij realiseert zich dat hij zich naarmate hij ouder wordt steeds meer zo voelt: ‘Ik breng nu veel tijd door in de sociale woningbouw en ontmoet daar veel minder bedeelde mensen. Het heeft mij meer visie en bewustzijn gegeven om maatschappelijk verantwoorder te ondernemen.’