Je lijkt op je moeder – Alkmaar Bottle Publishing

Vorige week was mijn man aan het lunchen met onze twee oudste kinderen. Superleuke gesprekken en onze dochter flapt er iets uit waardoor onze oudste zoon meteen zegt: “God, jij lijkt nu op mama, zij flapt er altijd alles uit.”

Grappig genoeg beginnen we allemaal stiekem een ​​beetje op onze ouders te lijken. Vader of moeder, we krijgen een aantal eigenschappen van hen.

Ik moet zeggen dat ik me nooit al te veel zorgen heb gemaakt omdat ik een geweldige moeder heb die ik graag wil zijn, maar ik ken ook mensen die hun moeders verschrikkelijk vinden en hen letterlijk hebben gevraagd om het hen te laten weten als ze soortgelijke dingen gaan vertonen. . gedrag. (Aan die mensen: het spijt me, maar kijk eens goed in de spiegel.)

Als ik naar onze stamboom kijk, zie ik eigenschappen van mijn grootmoeder, mijn moeder, bij mezelf en vervolgens bij mijn dochter. Ik moet er een beetje om lachen. Natuurlijk zijn er ook eigenschappen die we op een minder prettige manier ervaren, maar hé, het maakt ons ook zelf.

Het heeft echter niet altijd te maken met bloedbanden. Ik ben ervan overtuigd dat de opvoeding, het nest waarin je opgroeit, een grote invloed heeft op het gedrag. Bij mijn oudere broer herken ik bijvoorbeeld de eigenschappen van onze (stiefvader) heel erg. God, ik denk dat dat een slecht woord is om te zeggen!
Step lijkt ‘slecht’, dus ik las boeken over een slechte stiefmoeder en die hadden vaak de naam ‘Nora’. Ik denk dat je je kunt voorstellen hoe ik me voelde toen mijn vader op een dag aankondigde dat hij een nieuwe vriendin had en dat ze ‘Nora’ heette.

Ik kan je vertellen dat die boeken in dit geval 100% fout waren, omdat mijn Nora een van de aardigste mensen is die ik ken. Echt een soort tweede moeder.

Maar als ik terugga naar mijn stiefvader, in mijn gesproken wereld, als ik over hem praat, praat ik altijd over mijn vader, want zo denkt hij over mij. Hij is er mijn hele leven geweest en heeft met grote liefde voor mijn broer en mij gezorgd. Mensen zeggen vaak dat een meisje een partner kiest die op haar vader lijkt.
Ze lijken misschien niet op elkaar, maar mijn man en mijn vader hebben veel vergelijkbare karaktereigenschappen. Heel verstandig, eenvoudig enz.

Is dit een andere manier waarop ik op mijn moeder lijk? De keuze van mijn levenspartner?
Mijn moeder is mijn beste vriendin, natuurlijk niet altijd, want tijdens de puberteit was ik een draak en ik dacht vaak dat ze stom was. Dat hoort bij de moeder-dochterrelatie die soms (nog steeds af en toe) gek kan worden. Dat heb ik ook met mijn eigen dochter. Soms kunnen we prachtig botsen, maar links of rechts weten we ook dat er altijd onvoorwaardelijke liefde is.

Ik heb nu vier generaties vrouwen in mijn leven en om eerlijk te zijn… hoop ik dat we allemaal veel van mijn moeder krijgen, want ik kan geen aardiger persoon bedenken.
(Gelukkig) Ik begin steeds meer op mijn moeder te lijken.

cindy