Vrijspraak incompetente beheerder Thomashuis Middenmeer, veroordeling wegens mishandeling bewoner

De rechtbank spreekt de verdachten vrij omdat de feiten waarvan zij worden beschuldigd niet vallen onder de individuele gezondheidszorg volgens de wet BIG. De zorg had een meer verzorgend karakter en was niet direct gericht op het bevorderen of beheersen van de gezondheid van de bewoners. Nu het Openbaar Ministerie strafbare feiten baseert op de Wet BIG, kunnen verdachten daarvoor niet worden veroordeeld.

De vrouw werd veroordeeld voor mishandeling van een bewoner. Het Thomashuis was de woning van de bewoner en een plek bij uitstek waar zij zich veilig moest voelen. De verdachte was verantwoordelijk voor de veiligheid, verzorging en begeleiding van de bewoner. Zij heeft deze verantwoordelijkheid niet waargemaakt en heeft met haar handelen de lichamelijke integriteit van de bewoner geschonden. Door haar verstandelijke beperking kon de bewoner zich niet verstaanbaar maken en kon zij zich dus niet verdedigen en niemand over de mishandeling vertellen.

De rechtbank verwijt de verdachte dat hij ter terechtzitting niet heeft aangetoond dat zijn eigen handelen laakbaar was. Aan de andere kant houdt de rechtbank er ook rekening mee dat de behandeling van zijn zaak lang heeft geduurd. De rechtbank acht een voorwaardelijke gevangenisstraf van twee weken met een proeftijd van twee jaar passend en passend. Daarnaast moet hij de bewoner een schadevergoeding van 1.000 euro betalen voor morele schade en de juridische kosten vergoeden.