Op een oude fiets: Gehaktbal staat nieuw op de kaart bij het eerste strandpaviljoen van Callantsoog

Vos staat er in grote letters boven de ingang van het strandpaviljoen. Ruim 90 jaar nadat Piet Vos het heeft opgericht, wordt het nog steeds gerund door zijn familie. Curator Jesse heeft een afspraak gemaakt met Frits Vos. Hij is de kleinzoon van de oprichter en wacht ons op onder een strakblauwe hemel.

Na zijn grootvader nam de vader van Frits het paviljoen over en later een broer van Frits. Nu runt zijn neef de zaak, maar Frits komt nog elke dag langs voor een kop koffie. Hij bracht zijn hele jeugd door op het strand.

“Mijn grootvader en Piet de Haan begonnen in 1933 en gingen door tot 1956”, vertelt Frits. “Toen werden ze moe, want aan het einde van het seizoen hadden ze elk 45 florijnen. En ze hadden er de hele zomer voor gewerkt. Maar ja, met zo’n verkoopvolume wilde niemand het kopen en toen zei mijn vader: ‘toen ik’. Ik zal het doen.” post.”

(Tekst gaat verder onder de foto)

Sinds de zomer van 1957 woonde Frits met zijn ouders en twee broers aan het strand. Zijn vader had een aanbouw toegevoegd aan het paviljoen waar het gezin kon wonen. “In wat nu het badgebouw is, sliepen mijn broers en ik in stapelbedden”, vertelt Frits.

Zijn jeugd brengt hij door op het strand. “Dat was heerlijk, we hadden een heel vrij leven. Er was altijd wat te doen. Mijn vader organiseerde ook van alles. Van speurtochten tot dansfeestjes op het strand. En toen ik een jaar of zestien was, stichtten we vreugdevuren en Soms gingen we pas om vier uur ‘s middags naar bed, maar mijn vader maakte ons ‘s ochtends vroeg wakker omdat het strand schoongemaakt moest worden. ‘Een man ‘s nachts, een man overdag’, zei hij dan. ”

(Tekst gaat verder onder de foto)

Legendarisch zijn de ansichtkaarten die Jacob Vos jaarlijks maakte of liet maken. Frits bladert door de plakboeken. “Op de kaarten kun je zien hoe de zomer was. Of de zon scheen of het regende. Er waren zelfs mensen die ze verzamelden.”

In het boek is ook een menukaart opgenomen uit 1946. Gehaktbal 0,70 cent is met de hand geschreven. “Die zomer was het zeker nieuw op de kaart”, grapt Frits. Een van de laatste ansichtkaarten is een foto van zijn vader. Liggend op een strandstoel. “Na zestig jaar strandstoelen huren begon hij er zelf plezier in te krijgen.”