Met Tangk gaat de Britse punkband Idles een experimentele richting in

Liefdesliedjes en een rauwe (post)punkband uit Bristol. Niet bepaald een logisch huwelijk. Idles kiest er echter voor om hun vijfde album uit te brengen. tank om te wijden aan liefde, dankbaarheid en vreugde. Klinkt dit vaag? Ja, is het resultaat aangenaam? Nee.

Zo combineert zanger Joe Talbot in het nummer cadeau paard een fundamenteel thema van de Britse punk (anti-monarchie) met liefde voor zijn dochter: ‘Fuck de koning!/Hij is niet de koning, zij is de koning!’ Muzikaal gezien een typisch Idles nummer: rapzang van Talbot, hoekig gitaarwerk en spannend maar simpel drumwerk.

Experiment

Het overgrote deel van de nummers is echter allesbehalve typisch. Met Nigel Godrich (producent van o.a Radiokop) als coproducent kiest de band voor experiment en meer textuur. Dit werkt onder andere goed in de inleiding. idee 01 met een sprankelende pianogloed en aan de donkere kant Roy, waar Talbot klinkt als een soulvolle crooner, bijgestaan ​​door af en toe een surfriff.

Halverwege het album zakt het album een ​​beetje in, vooral qua interessante texturen. Maar uiteindelijk tank een gewaagde stap, al blijft het de vraag of verdere samenwerking met Godrich zal leiden tot het genie van Radiohead.