Carolien heeft al 2 jaar last van nachtelijke telefoontjes: ‘Ik ben blij dat ik niet de enige ben’

Rustig loopt hij langs de deurbelcamera van de bovenburen. Hij draagt ​​zwarte Nike-sneakers, een korte broek en een rugzak. Net voordat hij uit het zicht verdwijnt, reikt zijn hand naar Caroliens deurbel. Het is dus dinsdag 20 augustus 03.00 uur. Precies een maand later gebeurde het opnieuw, dit keer om 04.15 uur. Dezelfde man, dezelfde schoenen. Dit keer met een dikke trui en een lange broek. Je ziet hem langs de camera lopen en dan stopt hij bij Carolien’s deur.