Anton Geesink wint goud in Tokio

In de leeuwenkuil, in het mekka van het judo, stal Anton Geesink het goud vlak onder de neus van de Japanners. In de finale van alle categorieën deelt hij, net als drie jaar geleden op het wereldkampioenschap in Parijs, het Japanse judo de hardste klap uit die het kan krijgen: de meest begeerde titel gaat niet naar een van de zonen van het keizerlijke Japan, maar naar een Utrechtse reus. Dit stond op vrijdag 23 oktober 1964 in het Utrechtsch Nieuwsblad.

,,Het is fantastisch”, zei Prins Berhard toen Geesink zijn rivaal Kaminaga na ruim negen minuten in een verwoestende greep zette. ‘Geweldig, geweldig’, dat vond prinses Beatrice ook. “Ik had het wel verwacht, maar ik kon het nauwelijks geloven.”

De duizenden Japanners die de machtige Nippon Budokan Hall met de kleine Nederlandse kolonie vulden, konden dat nauwelijks doen. Maar hun kreten van teleurstelling veranderden al snel in een enorm applaus van bewondering voor de man die een held van Tokio was geworden.

In één klap werden de drie judomedailles die de Japanners al hadden gewonnen op slag gedevalueerd. Want wat betekende goud terwijl wereldkampioen Anton Geesink nog niet verslagen was?

Leave a Reply Cancel reply