‘Iedereen wil De Kast binnen, maar niemand wil weg’ | Maatschappij

Zondag 21 juli, 15.56 uur

Lees hardop
Zwarte Kruisvereniging

LICHTENVOORDE – Huh!? Tien jaar nu! Ja echt! Tijd vliegt als je plezier hebt. En in dit kleurrijke café weten ze wel hoe ze een feestje moeten bouwen. Al tien jaar wordt er gedanst en gelachen in Gaycafé De Kast in Zwarte Cross. Micha ‘Snorella’ Schneijderberg (46), uit Amsterdam, was er vanaf het eerste uur bij.

Door Kelly Heerink

Het podium maakte aanvankelijk deel uit van de De Kroegenstraat, maar is de afgelopen twee jaar uitgebreid tot een volwaardig stadsplein. Compleet met een McDonalds, een Nozem-tatoeagesalon en een verfrissende fontein. Maar de essentie van het homocafé, dat ook een eigen backstage heeft, blijft hetzelfde. En juist daarom is deze ‘kroeg’ zo bijzonder voor haar. “Dat er op het grootste festival van Nederland zo’n locatie is gerealiseerd, is fantastisch”, zegt Snorella. “Waar iedereen kan zijn wie hij of zij is. En dat we met onze club Flikker de mogelijkheid hebben om te doen wat we willen. Hoewel we geen muzikaal talent hebben… en we doen niet aan motorcross.”

showpony
Wat doen ze dan? De pony van de show zijn: met veel glitter, glamour, leuke muziek, interactie met publiek en stokpaardjes. Dat laten zien is volgens de dragqueen heel belangrijk. “Voordat De Kast kwam, deed ik het ook in clubs als De Trut in Amsterdam en De Plak in Nijmegen. “Zo kwam ik in contact met de organisatie Zwarte Cross.”

En hij vervolgt: “Want uit welke stad of dorp je ook komt en welke tradities je ook van je ouders erft, homo’s zijn overal.” En geen van hen is hetzelfde. “Er zijn toch ook veel boeren?”, legt Snorella uit, en somt vervolgens op: “De herenboer, de kleine boer en de visboer. Zo moet je de homoscene zien: ‘Links, rechts, flikker, flikker…’

Rechte in De Kast
Betekent dit dat het publiek voornamelijk uit de LGBTQIA+-gemeenschap bestaat? Zeker niet, integendeel. Veel heteroseksuele bezoekers komen naar dit podium en zijn blij om het spektakel dat zich daarachter afspeelt te zien.”

En er zijn er velen die blijven en het heel goed doen. De Kast barst al tien jaar uit zijn voegen. “Dat is het probleem: iedereen wil erin, maar niemand wil eruit.”

homo foto’s
En hij vervolgt: “Natuurlijk kijken mensen naar ons en lachen; je hebt brommerkiekjes, maar ook homokiekjes. En dat is prima. Iedereen is welkom en mag lachen. ‘Dat is iets anders dan je uitlachen.’
Dingen bij elkaar brengen is iets waar de festivalorganisatie goed in is. De Garderobe is slechts een van de vele voorbeelden hiervan. “Van reggae tot metal en van gabbers tot theater.” De Zwarte Cross biedt een platform voor iedereen. Waar iedereen weer welkom is.

Uitgaan in De Kast
Kinderen zijn van harte welkom in homocafé De Kast. “We hebben meegemaakt dat kinderen hand in hand met mama of papa arriveerden. Dit geldt ook voor een 15-jarige tiener. We hebben hem een ​​microfoon gegeven. Met trillende handen vertelden ze na enige aarzeling aan de ouders, het publiek en ons dat hij op jongens valt.’ Snorella kijkt trots terug.

“En wat gebeurde er toen? “Iedereen begon te applaudisseren en te juichen.” Dat betekent naar buiten komen: met een rechte rug, een opgeheven hoofd en een gezonde dosis zelfvertrouwen.
En dan is het volgens de ‘dragtivist’ de kunst om dat gevoel mee naar huis te nemen. “Naar het werk, naar de sportschool, naar de supermarkt, etc.”

snurken
Voor Micha kwam het alter ego Snorella, ‘geboren in 2012’, ook goed van pas. “Als kind vond ik het altijd leuk om me te verkleden en te entertainen. En zo zie ik drag queens: een verkleedfeestje voor volwassenen.” Het is echter meer dan dat. Achter Snorella’s masker durft hij meer van het achterste van zijn tong te laten zien. ‘Dat komt omdat ik Snorella ben, weet je?’

Jezelf kunnen zijn is vrijheid. En vrijheid is leven: Maak afspraken, geen oorlog!

Het verschil met tien jaar geleden? Snorella constateert dat de festivalbezoekers door de lockdown tijdens Covid intenser zijn gaan genieten. “Omdat het opeens anders kan zijn.”

Over het antwoord op de vraag of ze nog wensen heeft, hoeft Snorella niet veel na te denken. “Een balkon aan de voorzijde van De Kast, waar we het publiek kunnen begroeten dat langs Het Stadsplein loopt.”

Ach, dat is vast niet te veel gevraagd, toch? Niets is onmogelijk!