Broeder Benito en Broeder Bernardus en Corona Mariana

Op 17 december 1935 wijdde abt-generaal Franciscus Janssens plechtig het nieuwe en uitgebreide gebouw van het klooster Onsenoort-Mariënkroon in. Het is ontworpen door architect K. van Dael uit Eindhoven en gebouwd door de firma G. de Bont–Van Dommelen uit Nieuwkuijk.

Bovenaan de gevel zijn twee meter hoge zandstenen reliëfs geplaatst. Het reliëf links is een voorstelling van Sint Bernard van Clairvaux (1090-1153), patroonheilige van de cisterciënzers. Het hof van Sint-Benedictus (480-547), stichter van de benedictijnen, waartoe de cisterciënzers behoren. Benito heeft zijn vinger in zijn mond en daarom roept hij iedereen op om te zwijgen. Benedictus vond stilte belangrijk: er zal tenminste niets slechts uit je mond komen en als je zwijgt, zul je vooral de stem van God kunnen horen. Naast Benedictus wordt een beker met een slang afgebeeld. Volgens een middeleeuws verhaal waren sommige monniken de strengheid van Benedictus zo beu dat ze hem probeerden te vergiftigen door hem uit de beker te laten drinken. En dankzij een wonder bereikten de boze monniken hun doel niet. Aan de onderkant bevindt zich een schild met de voorzijde van de zogenaamde benedictijnse medaille.

Het gerestaureerde standbeeld van Sint-Bernardus

De afbeelding links is van Sint Bernard van Clairvaux. Hij leidde de Cisterciënzer Orde naar grote welvaart. De naam is afgeleid van de Latijnse naam van de plaats Citeaux: Cisternicum waar ze begonnen zijn als klooster. In Europa werden meer dan 350 cisterciënzerkloosters gebouwd. Traditioneel wordt Bernard afgebeeld met de attributen die verband houden met het lijden van Jezus. Het schild is voorzien van een gestileerde doornenkroon en de drie spijkers van de kruisiging (twee voor de handen en één voor de voeten, op elkaar geplaatst). Bernardus houdt het kruis vast. Zijn vrije hand wijst naar een kelk die wordt gekroond door een stralende hostie; een duidelijke verwijzing naar de Eucharistie.

Midden op het grasveld voor het kloostergebouw staat sinds 1942 een standbeeld van Bernard op een hoge sokkel. Het zandstenen beeld is gemaakt door kunstenaar Willem Wiegmans en geplaatst nadat Bernardus’ bedevaarten in Mariënkroon in 1939 begonnen. Bernardus werd aangeroepen als beschermer tegen lichamelijke kwalen als jicht, krampen en reuma. (Bernardus werd ook ingeroepen tegen veeziekten en daartoe wordt sinds 1822 voor boeren een tweedaagse pelgrimstocht naar Drunen-Ulicoten gevierd). Het beeld had in de loop van de tijd ernstige schade opgelopen en verkeerde in slechte staat. De afgelopen winter heeft John Schellekens hem op meesterlijke wijze gerestaureerd. Het beeld is verplaatst en staat nu op een klein voetstuk naast de hoofdingang.

Baard