‘Werk bepaalt niet mijn identiteit’

juli: “Ik werk als evenementenproducent bij de Arminiuskerk in Rotterdam. Als er een symposium of debat is, regel ik alles: van de verlichting tot de snacks en van de stoelen tot het barpersoneel. Het is een zeer afwisselende baan, omdat elk evenement zijn eigen aanpak vraagt. Een bruiloft is anders dan een clubavond. En op zondagochtend moet voor de kerkdienst alles weer kloppen, waardoor het soms nachtwerk wordt.”

Vooravond: “Ik doe veel verschillende dingen. Ik ben schrijver, podcaster en ondernemer bij de Haug Comedy Club. Dat laatste doe ik twee à drie dagen per week en dat levert mij een vast inkomen op. De kindershow die ik vorig jaar schreef, heeft net een paar weken door het land gereisd. Kortom, ik werk fulltime.”

juli: “Ik heb mediamanagement gestudeerd en daarna geïntegreerde veiligheidswetenschappen, maar die laatste studie heb ik niet afgemaakt. Naast school heb ik altijd in de horeca gewerkt, ook in de evenementenbranche. In mijn huidige baan komen veel dingen samen.”

Vooravond: “Als kind ging ik naar Jeugdtheater Hofplein. Zingen, dansen en acteren. Daarna ging ik naar De Theaterhavo/vwo, waar je acht uur per week zang-, dans- en acteerles kreeg. Op dat moment ontdekte ik dat ik niet op het podium wilde staan, maar ernaast. Dat ik teksten wilde maken. Na de middelbare school ging ik naar de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht, waar ik Writing for Performance studeerde. Ik vind het erg leuk als iemand dingen zegt die ik heb geschreven. Elke keer ervaar ik het als een soort droom.”

juli: “De pandemie van het coronavirus heeft ons allebei getroffen. Destijds werkte hij als barmanager in de restaurantbranche. “Dat was snel afgelopen.”

Vooravond: “Ik zou toen aan die kindervoorstelling gaan werken, maar de start van de repetities werd drie keer uitgesteld. Wij ontvingen destijds allebei een tijdelijke uitkering voor ondernemers. Toen zijn we bij de GGD aan de slag gegaan als bronnenonderzoeker en contacten.”

juli: “Dat hebben we anderhalf jaar gedaan.”

Vooravond: “Ik ben heel blij dat ik weer een fulltime baan kan hebben. Tijdens het coronavirus hadden we weinig geld en weinig te doen. Het is geen goede tijd”.

werken om te leven

juli: “Na de pandemie vond ik deze baan bij de Arminiuskerk snel, via een goede vriend van ons die naar Japan ging. Ik werk vier dagen in de week, zodat ik tijd heb om te sporten. “Ik leef niet om te werken, werk definieert mijn identiteit niet.”

Vooravond: “Wij werken om te leven.”

juli: “En dat leven bestaat uit sporten, vrienden ontmoeten, naar de film gaan, uit eten gaan, even kijken wanneer ze een nieuwe horecazaak hebben geopend, dat soort dingen.”

Vooravond: “We hebben elkaar ontmoet toen we allebei werkten in een brouwerij in Fenix ​​Food Factory, een overdekte markt die nu wordt omgebouwd tot het Emigrantenmuseum.”

juli: “Daar heb ik leren proeven, want daar verkochten ze de lekkerste kaas, de lekkerste koffie en het lekkerste brood.”

Vooravond: “We zouden echt geld overhouden als we minder tijd zouden besteden aan de restaurantsector.”

juli: “Maar we moeten ook de lokale bevolking steunen. Ook hier in Rotterdam Noord gaan we wekelijks naar de oogstmarkt, maar vooral voor de lol, want die producten kunnen we helaas niet betalen.”

Vooravond: “Koken is echt mijn passie. Toen ik opgroeide, was er altijd een BBC-kookprogramma. Mijn vader kan ook heel goed koken en mijn broer had een winkel. Samen koken en eten was bij mij thuis heel belangrijk. “Ik denk dat ik bijna elke kookvideo op YouTube heb bekeken.”

juli: “Onze balans tussen werk en vrije tijd is uitstekend.”

Vooravond: “Ik zou graag vaker op vakantie gaan.”

juli: “Nu gaan we om economische redenen elke twee jaar.”

Vooravond: “Maar in 2022 brachten we als backpackers twee maanden door in Indonesië. Het zou goed zijn om dit elke twee jaar te doen. Ik ben half Indonesisch en heb tijdens die reis ook enkele familieleden ontmoet. Sindsdien wil ik meer weten over mijn roots en nu verwerk ik dat in de podcast. Hoe we zijn geworden, een project over Indonesië en Nederland gebaseerd op mijn familie, de Toorop die tijdens de VOC-periode naar Indië ging. Grote en kleine geschiedenis komen samen. Loyaliteit, niet veel zeggen, moeite hebben met emoties, dat soort dingen ben ik bij mezelf beter gaan begrijpen. Ik begon me Indonesischer te voelen.”

Gastronomische reizen

juli: “Nu willen we ook graag de rest van Azië zien.”

Vooravond: “En ik wil graag foodtrips maken op basis van YouTube-filmpjes. Waar haal je bijvoorbeeld de lekkerste hotdog? In Berlijn gaan we altijd naar de Burgermeister, het is de lekkerste burger die je kunt eten.”

juli: “Voor mij is goed kunnen eten de belangrijkste reden om te sporten.”

Vooravond: “Wat betreft dromen voor de toekomst, ik zou graag een roman willen schrijven. Nou, eigenlijk ben ik daar al mee begonnen. Ik denk dat het geweldig zou zijn om een ​​boek te hebben geschreven.”

juli: “Ik zou graag meer willen reizen. Bovendien wil ik koste wat kost onze manier van leven voortzetten. Zelfs als alles duurder wordt, wil ik in dit prachtige appartement blijven wonen en reizen.”

Vooravond: “Ja, je hebt ons gevonden op een heel gelukkig moment in ons leven.”

Delen





E-mail de redacteur