Herdenking van de slachtoffers van juli 1943 in Nieuwe Noorder

Jeannette van der Stelt opende de jaarlijkse herdenking van de slachtoffers van de bombardementen van juli 1943 in Noord, 81 jaar geleden. Die bommen waren bestemd voor de Fokker-fabriek die voor de Duitse luchtmacht zou gaan werken. Maar bijna alle bommen vielen op de Van der Pekbuurt en Vogelbuurt, waarbij 201 burgers om het leven kwamen. Het Historisch Centrum Amsterdam-Noord verzamelt hun verhalen en foto’s. Zolang er iemand is die hun verhalen vertelt, zullen ze niet vergeten worden.

Studenten Ayse en Maimouna toonden aan dat degenen die niet direct betrokken zijn bij zo’n verschrikkelijke gebeurtenis ‘dragers van de erfenis’ blijven. Toen ze op de basisschool zaten, interviewden ze allemaal een getuige en nu vertellen ze hun verhaal. Ayse zegt dan “Ik ben Martin Wijbenga”, Maimouna “Ik ben Els Burger”. Het is een initiatief van Stichting In Mijn Buurt: studenten uit heel Nederland ontmoeten ouderen die vertellen over de Tweede Wereldoorlog, het koloniale verleden en migratie.

Districtsdirecteur Yassmine El Ksaihi vertelde het verhaal van de aanslagen in Noord. Hij constateerde dat er na 1943 niet alleen binnen gezinnen, maar ook in de stad en op het platteland stilte heerste over de ramp. Dat grote bombardement op Amsterdam was ongemakkelijk omdat de geallieerden de bommen lieten vallen. Slechts 60 jaar later verrees in de Nieuwe Noorder een monument voor de slachtoffers en een jaarlijkse herdenking. El Ksaihi: “Die herdenking is nodig omdat het ons bewust houdt van wat er toen gebeurde, maar ook van hoe goed en kwaad zich soms kunnen vermengen. Dat geweld of verraad van welke kant dan ook pijn doet en belangrijke gevolgen heeft. Zelfs jaren later.”

Oorlog en geweld behoren niet alleen tot het verleden. Nu zijn er ook veel slachtoffers. “Nu we hier bijeen zijn, kunnen we genieten van een zeer dure vrijheid. Laten we hen beschermen door ons altijd te verzetten tegen elke vorm van haat en geweld. Het waarderen van onze grondrechten, maar ook van de vrije pers en onze democratie. Soms klinken meningen zo sterk dat ze ons medeleven overstemmen. Laten we openstaan ​​voor mensen die dagelijks de wonden van de oorlog ervaren, toen en nu. Laten we aandacht besteden aan al diegenen die het pad naar vrede niet langer kunnen ervaren. Laten we elkaar troost bieden en er alles aan doen om geweld in welke vorm dan ook te voorkomen.”

De bijeenkomst in de zaal werd afgesloten met het tonen van de namen en leeftijden van de slachtoffers op een scherm. Bij het monument werden de slachtoffers herdacht met de Taptoe, gevolgd door twee minuten stilte. Na de kranslegging door de wijk, Nieuwe Noorder, het historische centrum en bezoekers werd het Wilhelmus gezongen.

De elf slachtoffergraven die zich nog in de nieuwe Noorder bevinden, blijven als steenerfgoed bestaan. Daarna legden de nabestaanden en de twee landgoeddragers bloemen bij de graven. Sommige familieleden vertelden over hun dierbaren. Het blijkt dat de twee overleden koorjongens van Rita Church vrienden waren. Ze liggen begraven om de hoek in Nieuwe Noorder.

Voor antwoorden en contact: [email protected]