Antons Laatste Vierdaagse (71): ‘Na 50 keer is het klaar’

In totaal heeft hij straks 10.000 kilometer gelopen tijdens de Nijmeegse Vierdaagse. Dat is ongeveer van hier tot Thailand. “Vijftig keer is natuurlijk een mijlpaal. Deze keer draag ik het op aan een goede vriend uit het verleden. Hij was mijn sponsor en masseuse. Is gestorven. Toen al besloot ik dat ik de vijftigste voor hem zou lopen.”

Antón houdt van wandelen. Hij begon ooit bij een wandelclub in Eindhoven. “Maar dan loop je maar vijftien kilometer. Dat is voor mij heel weinig. Op mijn achttiende begon ik met wandelen bij een kennis van de Nijmeegse wandelclub.”

Thuis houdt Anton een bord bij met alle onderscheidingen die hij na elke Nijmeegse Vierdaagse heeft ontvangen. In september viert hij zijn 49-jarig huwelijk. Het was een ‘huwelijkse voorwaarde’ dat Anton aan deze Vierdaagse kon blijven deelnemen. “Het carnaval en de Vierdaagse. Mijn vrouw moest daar vanaf blijven. Ik heb vanaf het begin gezegd dat de vijftigste tellen essentieel waren. Met een glimlach natuurlijk, maar ze accepteerde het.”

Wie een tijdje met hem meeloopt, verwacht niet iemand van zeventig jaar tegen te komen. Het ritme is hoog. Nog steeds legt hij vier dagen achtereen vijftig kilometer per dag af. “Dat moet in je systeem zitten. “Ik loop altijd met groot gemak en plezier.”

Maar als je een tijdje met hem praat, kom je erachter dat hij de pijntjes wel aankan, omdat hij al tien jaar voortdurend pijn heeft. “Een operatie verliep niet goed en ik hield er een beknelde zenuw in mijn rug aan over.”

Het is de laatste keer dat hij meedoet aan de Vierdaagse. “Mijn lichaam heeft de afgelopen jaren zoveel te lijden gehad dat ik me niet langer op mijn gemak voel bij de voorbereiding van maanden.”

Want een goede voorbereiding is het beste advies dat je kunt geven. En vooral veel kilometers afleggen. Ter voorbereiding liep hij al vierhonderd kilometer. “Er zijn altijd mensen die stoppen. Omdat ze ongepaste schoenen of sokken dragen. Maar het komt vooral door het niet trainen.”

Uitleggen wat de Vierdaagse zo mooi maakt, is voor Anton niet moeilijk. “Je ontmoet veel mensen. Daar ontmoette ik Engelse en Duitse mensen met wie ik nog steeds contact heb. Als je een uur loopt, zul je mensen tegenkomen die in jouw tempo lopen. Een praatje hier, een praatje daar. De sfeer in Nijmegen is onbeschrijfelijk, heerlijk.”

Op het prijzenbord is naast ’49’ ruimte voor de laatste. Na dit jaar is het echt voorbij. “Het zal niet heel gemakkelijk zijn. Het zal wel lukken, maar dan ben ik klaar. Ik heb dus mijn doelen bereikt. Dan ben ik tevreden.”

“Ik ga in een groot zwart gat vallen, maar fysiek gezien had ik twee of drie jaar geleden moeten stoppen. Ik loop nog een tijdje, maar als ik heelhuids praat, kan ik nog een uur praten tot anderhalf uur. Dat zijn stukken voor mij”.

Dinsdag 16 juli beginnen de Nijmeegse Vierdaagse.