Gek op… mijn baan als ZorgClown

Zaterdag 6 juli, 11:05

menselijke interesse

Astrid Kweens uit Lieshout heeft een bijzondere passie. Zoals CareClown een reactie probeert uit te lokken bij mensen met dementie of mensen met een verstandelijke beperking. Een glimlach, een beweging, een blik van herkenning, een… Hoe doet hij dat? Lees dit interview.

Astrid Kweens, een jonge vrouw van 63, een rustige vrouw, rechtenleraar, kletskous, ontvangt de redacteur en de fotograaf gastvrij met koffie en zelfgebakken koekjes. Na een bewonderende blik op zijn prachtige tuin volgt een uiterst boeiend gesprek over zijn bijzondere passie: ZorgClown zijn!

CliniClown of ZorgClown
“Een CliniClown is meer gericht op kinderen. Hij is een professional met een verplichte theateropleiding”, zegt Astrid. “Ik mis die theateropleiding. Daarom werk ik als ZorgClown alleen met mensen met dementie of een verstandelijke beperking. Deels vrijwillig, deels betaald. Ik heb een opleiding gevolgd vergelijkbaar met die van CliniClown, bij Ray Biemans in Aarle-Rixtel.

Het begin
‘Hoe, hoe… kwam je op het idee om zoiets te starten als rechtendocent?’, wil DeMooiLaarbeekKrant weten. “Puur toeval”, lacht Astrid. “Tijdens een schrijfcursus van Wim Daniëls in Frankrijk kwam mijn collega Ria op het idee. Hij vertelde mij dat iemand bij Aarle-Rixtel de training voor CliniClown verzorgde. Ik kampte destijds met ernstige uitputting en een chronisch gebrek aan zelfvertrouwen. Ria en ik hebben die opleiding samen voortgezet.”

deur
“Met wat ik had geleerd, ging ik aan de slag als bewaker bij gezondheidscentrum Archipel in Eindhoven. Ik heb gekozen voor de naam ‘Doortje’. Tijdens mijn uitputting zei ik tegen mezelf: Door gaan, opnieuw en opnieuw Doorgaan. Net als Doortje wilde hij ondernemer worden. Doortje is super onhandig. Ze draagt ​​nauwelijks make-up, wat onaangenaam kan zijn. Doortje zegt nooit ‘nee’ en probeert met een open geest contact te leggen. Als hij een clownsneus opzet, is hij Doortje; anders gewoon Astrid de Lieshout.”

Contact
‘Hoe, hoe… kom je in contact met mensen die nauwelijks kunnen reageren?’, wil deze redacteur weten. “Altijd respectvol!”, zegt Astrid resoluut. “Het is immers hun isolement waar jij als ZorgClown graag doorheen wilt dringen. Dus eerst even beleefd kloppen en dan wat trucjes: Doortje praat nauwelijks en beweegt langzaam. Ze begeleidt de geluiden of bewegingen van de cliënt. Doortje maakt muziek. Doortje nodigt uit. Doortje spot. Doortje is een beetje verleidelijk. Als er een reactie komt, hoe klein ook, reageert Doortje altijd.”

Emotioneel
“Ja, het is best emotioneel werk, maar we lachen ook veel”, zegt Astrid. “Doortje en Astrid zien veel dingen waar een clown niet blijer van wordt.” Gelukkig kunnen zij dit probleem professioneel oplossen. Na een sessie verwijdert Doortje zijn clownsneus en beseft Astrid dat het niet haar vader of moeder is. Tevredenheid komt bij je thuis.

Naleving
Astrid geeft een voorbeeld: “Een vrij jonge man met dementie nam deel aan een sessie in het bijzijn van zijn vrouw. Hij stond op uit zijn stoel en Doortje maakte door die beweging contact. In haar armen danste ze met deze nog vrij jonge man. Zijn vrouw barstte in snikken uit. Even zag ze haar man weer als de man die ze kende…

Diagnose
“Als advocaat ging het mij om kennis en niet zozeer om emoties”, geeft Astrid toe. Als ZorgClown heb ik mijn evenwicht teruggevonden. Kan ik mijn uitputting overwinnen en mijn zelfvertrouwen herwinnen? Ik hoop dit werk nog lang te kunnen doen.”

Eindelijk
Het is opnieuw Doortje die het laatste woord wil hebben. Ze biedt haar redacteur gekscherend een gratis sessie aan om zichzelf op te vrolijken, als dat ooit gebeurt! Astrid en Doortje, bedankt voor dit openhartige interview.