Theo Heuft (1935-2024) is het verlies van Yab Yum nooit helemaal te boven gekomen

“Toen ik over Yab Yum hoorde, dacht ik: Oh mijn God, dit is perfect: een bordeel van topklasse”, vertelt oud-bezoeker John in de documentaire. Yab Yum (2021) van Anna van ‘t Hek. “Er hing een exclusieve sfeer die niet uit te leggen was, het was heel bijzonder. En het was net Las Vegas: wat er in Yab Yum gebeurt, blijft in Yab Yum.”

Als je Yab Yum zei, zei je Theo Heuft. Heuft, die vorige maand op 89-jarige leeftijd in zijn slaap stierf, leidde 23 jaar lang het ‘prachtige bedrijf’ dat hij had opgericht – hij gebruikte regelmatig het woord ‘bordeel’ maar sprak liever over ‘nachtclub’ of ‘gentleman’s club’. jaren. Hij had er graag nog 23 jaar willen doorbrengen, maar de Penoze besloot er anders over, schreef hij in zijn autobiografie in 2009. Yab Yum.

tramhout

Theo Heuft werd in 1935 geboren in een katholiek middenklassegezin in Amsterdam Oud-West. In zijn autobiografie vertelt hij hoe het gezin inventief leerde zijn tijdens de hongerwinter van 1944. Pater Heuft distilleert illegaal jenever om bij te verdienen, Theo en zijn broer stelen ‘s nachts blokken geteerd hout onder de tramrails vandaan om als brandhout te gebruiken. Voordat hij tien werd, ontwikkelde hij een kwaliteit die voor de rest van zijn leven belangrijk is: overleven in moeilijke omstandigheden.

Heuft is, zoals hij later in interviews zou herhalen, erg slecht op school en drijft zijn leraren tot wanhoop. Het is niet dat hij lui is: als kind hielp hij in de bierhandel van zijn oom, in de limonadefabriek van zijn vader en in de slijterij van zijn moeder. “Ik heb geen fijne jeugd gehad, sterker nog, ik heb helemaal geen jeugd gehad”, schrijft hij. Iedereen is altijd aan het werk, gaat op zondag naar de kerk en heeft geen vrije tijd meer.

Heuft wil absoluut niet leven zoals zijn ouders en begint te gokken.

Toen Heuft negentien jaar oud was, stierf zijn vader op 52-jarige leeftijd voor zijn ogen aan een hartstilstand. Hij belt zijn moeder, die meteen arriveert bij de limonadefabriek. “Geloof het of niet, maar een paar uur later stond ik weer in hun winkel achter de toonbank”, aldus Heuft. “Ze liet die dag geen traantje. “Het werk moest doorgaan.”

Heuft wil absoluut niet leven zoals zijn ouders en begint te spelen, want dat, zo schrijft hij, “beloofde in ieder geval de kans op een ander leven.” Maar het resulteert in een verslaving ‘die ik mijn ergste vijand niet toewens’. Zoals veel mislukte zakelijke ideeën is het een ontsnapping: “Ik deed het omdat ik me echt snel de luxe wilde veroorloven waar ik altijd van had gedroomd.”

Luxer dan luxe

Een tijdlang werkte Heuft in de verkoop van bier en in casino’s, maar in 1973 stapte hij over naar de seksindustrie. Via een vriend wist hij in 1973 een oud casino aan het Westeinde, tegenover de Nederlandsche Bank, te verwerven en opende hij Bayadera, het eerste luxe bordeel van Amsterdam. Heuft huurt taxichauffeurs in om klanten van passagiers te trekken.

Drie jaar later opent Heuft zijn beroemdste bordeel, in een 17e-eeuws grachtenpand aan het Singel 295. Alles moet er ‘luxer dan luxueus’ uitzien, in tegenstelling tot op de Wallen. Bij Yab Yum moet alles klasse uitstralen en geld mag geen probleem zijn. Dan heeft hij geen last van de concurrentie, redeneert hij. Zelfs de wijnglazen moesten de duurste zijn, de muren waren bedekt met rood fluweel en er kon niet genoeg goud zijn: het was nog steeds een bordeel. De entree kost 75 florijnen, wie met een prostituee naar boven wil, betaalt 300 florijnen. Drankjes zijn gratis, behalve champagne, die in flessen wordt verkocht voor 350, 450 of 550 gulden.

Dat de klantenkring doorgaans erg vermogend is, heeft nog een voordeel: “Niemand wilde geld van ze lenen, want ze waren allemaal succesvol”, zegt John, een voormalige klant, in de documentaire. “Ze waren echt samen.”

Het is bekend dat in deze periode vooral rijke zakenlieden en buitenlandse zakenreizigers komen. Ook veel beroemdheden bezoeken de club. Een vaak herhaald verhaal is dat er een volledig Italiaans voetbalteam zal zijn als beloning voor hun gewonnen wedstrijden.

Heuft blijft nieuwe concepten bedenken over Yab Yum, maar heeft weinig succes gehad. Zijn uitleg: “Het was niet luxer dan luxe.” De uitbreiding van Yab Yum naar Eindhoven, Uden en Nijmegen en de verwerving van Paleis Oost in Breukelen mislukten. Maar de Amsterdamse tent is een groot succes.

Penoze

Eind jaren 80 vond de Amsterdamse onderwereld dit etablissement als een discrete ontmoetingsplek. De bekendste crimineel van die tijd, Klaas Bruinsma, is er regelmatig te vinden. Als je ooit naar een Pink Floyd-nummer wilt luisteren en de manager zegt dat je moet wachten tot een ander nummer voorbij is, wordt er meteen een pistool tegen je hoofd gezet. Op een andere avond, wanneer Bruinsma een geschil heeft met andere drugsbazen, vernietigen de ruziënde criminelen de hele club. Schade: drie ton. “Maar ik kon niet naar de politie gaan”, schrijft Heuft. ‘Met zulke stoere jongens is het voor jou voorbij.’

Uit angst dat hij het anders niet zou overleven, verkocht Theo Heuft Yab Yum in 1999 aan Hennie Vittali. Zelf vertrok hij met zijn derde vrouw naar Bourgondië, waar zij een oude ijzergieterij ombouwden tot een bed and breakfast. Hij stierf in zijn slaap in Frankrijk in juni.

Klaas Bruinsma, die Heuft veel problemen bezorgde, werd in 1991 geliquideerd. Dit bood slechts kort uitstel. Andere drugsdealers zoals Sam Klepper en John Mieremet gaan Yab Yum bezoeken en zetten Heuft onder druk. “Ze dachten dat wat ik deed bij hen hoorde”, schrijft hij. “In Amsterdam had de onderwereld de leiding en niet de rechterlijke macht.”

Heuft is graag de stoere jongen – ‘mijn hele leven heb ik de grens verlegd van wat wettelijk toegestaan ​​was, geopereerd in dat grijze en opwindende gebied’, schreef hij in 2009 – was geen partij voor ernstige misdaden: ‘De littekens achtergelaten door What Het blijft bij mij, het zal nooit meer verdwijnen.”

Uiteindelijk chanteren Klepper en Mieremet Heuft om hem te dwingen zijn bedrijf te verkopen. Uit angst dat hij het anders niet zou overleven, verkocht hij Yab Yum in 1999. In 2007 waren Klepper en Mieremet al geliquideerd, de gemeente trok de vergunning van het bordeel in.

Heuft gaat met zijn derde vrouw naar Bourgondië, waar ze een oude ijzersmederij ombouwen tot een bed and breakfast. Heuft komt het verlies van Yab Yum nooit helemaal te boven, maar, zoals hij in zijn autobiografie schrijft: “Samen met mijn vrouw bied ik nu de mogelijkheid om te doen waar mensen in bed misschien wel het meest van houden: slapen.”

Delen





E-mail de redacteur