We kunnen beter voorbereid zijn – met rekruten

Gawie Keyser stelt in zijn essay dat dienstplicht onrechtvaardig is (O&D, 29/06). In feite betekent dienstplicht het kennen van een onaangename kant van het leven, namelijk oorlog en/of de dreiging daarvan. Niet alleen leren rekruten vaardigheden die nuttig zijn tijdens een onverwacht militair conflict, maar de dienstplicht is ook een tastbare herinnering aan het bestaan ​​van onze strijdkrachten, wapens, sterfelijkheid en oorlogsellende, iets dat landen Bass soms lijken te vergeten.

De afgelopen eeuw had ons land vaak een pacifistische, zelfs antimilitaristische identiteit als het om landverdediging ging. Tijdens de Eerste Wereldoorlog bleef het neutraal en daarna (het interbellum) werd er weinig belang gehecht aan defensie. Zo’n grootschalige wereldoorlog zou immers nooit meer plaatsvinden.

Aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog kwam de militarisering laat op gang en kwam de militaire onmacht genadeloos aan het licht toen de oorlog onze grenzen overschreed.

De afgelopen decennia zijn er ook bezuinigingen op de defensie doorgevoerd en de dienstplicht opgeschort. In het NAVO-bondgenootschap en met de Verenigde Staten als ‘grote broer’ leek oorlog opnieuw ondenkbaar.

Elke oorlog is per definitie onwenselijk, maar als we naar Oekraïne en ons eigen verleden kijken, ligt oorlog soms om de hoek. Het is een misvatting te denken dat dit ons nooit meer zal overkomen en dat ‘eeuwige vrede’ herhaaldelijk onzin is gebleken. Militair zijn we daar het beste op voorbereid met beroepssoldaten, reservisten en, ja, dienstplichtigen.

Iedereen die gewapend is, zal de ernst begrijpen. Vooral beroepsmilitairen, die vaker worden ingezet dan reservisten en dienstplichtigen. En vooral met een oorlog aan de oostgrens van Europa.

Robin Heuvelmans

(reservist), Eindhoven

Delen





E-mail de redacteur