Henk Spaan: Verkoolde kruiden – de brug

Als er geen snoer aan zat, zou mijn onkruidbrander op een stofzuiger lijken, zo’n snoerloze waar iedereen na vijf keer stofzuigen genoeg van krijgt.
Ik houd van ouderwets stofzuigen met het daarbij behorende geluid en een snoer dat simpelweg niet tot in de hoeken van de kamer komt, waardoor ik tijdens het proces op zoek moet naar een ander stopcontact. Geen probleem, dat hoort erbij. Geen haar op mijn hoofd denkt erover om mijn stofzuiger te vervangen door een modernere versie. Het liefst zou ik hem repareren in een werkplaats in Oost, een buurt waar nog dingen gemaakt kunnen worden.
Maar ik had het over mijn marihuanabrander.
Hier in de tuin, ver naar het oosten, zo’n duizend kilometer verderop, groeit onkruid en gras tussen het grind. Onder het grind ligt een plastic doek. Mensen denken dat onkruid en gras van onderaf komen. Niets daarvan. Zaden uit naburige weilanden bereiken mijn grind, waar ze wortel schieten. Dat is het slechte nieuws. Het mooie is dat het wortels uit het niets zijn. Een kleine fakkel verandert het in verkoold onkruid.
Ik ben van nature een pacifist, alleen heb ik een onkruidbrander in mijn hand. Hij maakt het geluid van een oude stofzuiger en als je hem op een stuk mos legt, vat hij vlam met een sissend geluid, een van de meest bevredigende geluiden die ik in mijn grindtuin hoor.
“Ik hou van de geur van brandende groene bladeren in de ochtend.”
Het had de hele lente geregend. Nabijgelegen rivieren stroomden buiten, weilanden overstroomden en overal groeide gras en onkruid. Er moest iets aan gedaan worden.
Zelfs in Frankrijk is het gebruik ervan controversieel. Product op de bezwaren. Hier is het gebruikelijk om Parkinson in het wild tegen te komen. Glyfosaat is in Nederland alleen toegestaan ​​als boer Van der Plas er wat geld aan verdient. Ze noemt dit ‘framen’.
Terwijl ik groen grind schoonmaak, gebruik ik een steekvlam. Ik geef toe dat fanatisme mij niet vreemd is. Geen enkele plant ontsnapt aan mijn brander. Ik zou het geen moord willen noemen. Ik heb gewoon een hekel aan die groene gezwellen in het grind.
En hoe zit het met de paarse bloemen? Ze gaan ook allemaal dood.