Ik heb een verdomd paspoort in mijn handen. Het anonieme slachtoffer voor mij krijgt een naam’ – Reclame Rotterdam | De Havenloods

Maandag 24 juni, 15.24 uur

Algemeen
656 keer gelezen

Rotterdam – Politieagenten Delfshaven vertellen regelmatig over hun ervaringen op straat. Deze keer vertellen de agenten over het moment waarop ze besloten om aan het einde van hun dienst nog een ronde te rijden. Ze kwamen in verschrikkelijke omstandigheden terecht. Ik heb een verdomd paspoort in mijn handen. Het anonieme slachtoffer voor mij krijgt een naam.

“Hebben we nog een ronde?” Ik kijk mijn collega vragend aan. Het is zes uur en onze nachtdienst zit er bijna op. —Dat doen we en dan keren we terug naar het kantoor aan het Marconiplein. Dan verschijnt de melding: ‘Reanimatie op het Marconiplein.’ We zijn net om de hoek, dus we vlogen er bijna naartoe.

Op het metrostation zien we meteen dat het er niet goed uitziet. Een man ligt op de grond. We zien bloed, veel bloed. Mijn collega’s zijn al bezig met reanimatie. Dit werd opgepakt door enkele aanwezige jongeren die een moedige poging deden om het slachtoffer in leven te houden.

Het bloed komt uit meerdere wonden. Terwijl mijn collega’s hem reanimeren, open ik zijn kleren. Op zoek naar mogelijke wonden die we moeten sluiten om de reanimatie succesvol te laten zijn.

Gehaaste artsen ondernemen vervolgens reanimatie. Ik heb een bebloed paspoort in mijn handen. Het anonieme slachtoffer voor mij krijgt een naam. Een waar gezicht. Verzamel familie en vrienden. Mensen die er om geven. Mensen die om hem gaven, omdat op dat moment de doktoren zijn overlijden aankondigden.

Het is aan ons om het slechte nieuws te brengen. Het feit dat we de verdachte kort daarna hebben aangehouden, geeft ons enige gemoedsrust, maar brengt hem niet terug.

Op het politiebureau zaten zijn handen onder het bloed.

Zie ook Politie Basisteam Delfshaven op Facebook.