Lisa, woonachtig in Rotterdam, woont in Frankrijk en overwintert in Spanje: ‘Ik hou niet van reizen’

Op een koude en regenachtige dag in 2018 besloot Lisa Goudzaak (54), uit Charlois, het roer om te gooien. Om de zon te zoeken. Hoewel hij op de rand van de armoede leefde, kocht hij een caravan en reisde naar een afgelegen natuurgebied in Frankrijk. Dat is waar hij vandaag de dag woont. Behalve de wintermaanden. Deze vrije vogel trekt vervolgens nog verder naar het zuiden, naar zijn tweede thuis in Spanje.

Lisa’s stem breekt als ze de telefoon opneemt. Het bereik is niet erg goed en we vragen ons af waar het is.

Waar ben je nu?

“Op dit moment zijn mijn man Roy (58) en ik in het kleine stadje Cortes de la Frontera. Het ligt midden in een natuurgebied vlakbij Ronda in Andalusië. Vanaf ons terras zien wij dagelijks de gieren over de bergen vliegen. Gek. Er wordt gezegd dat dit het laatste regenwoud van Europa is. Het regent hier drie keer zoveel als in Nederland. Droge periodes duren lang, maar als het regent, regent het. Dat betekent dat hier bijzondere planten en dieren leven, zoals gieren, wilde orchideeën en lynxen.”

Lees verder onder de foto >

Hoe ben je hier terechtgekomen?

“Toen we op bezoek gingen bij kennissen in Cortes de la Frontera ontdekten we deze plek. Ik voelde me meteen thuis. Ik kon het niet uitleggen; Ik wist dat ik hier verbinding moest maken. Dus gingen we naar een makelaar, planden een bezichtiging en twee weken later hadden we dit huis. Wij wonen hier sinds januari. Of zeg gerust: klusjes doen wij hier.”

Heeft u een onderhoudswoning gekocht?

“Hartslag! In Frankrijk wonen we vrijwel geheel zelfvoorzienend in een stacaravan, op een stukje grond in Nederland. In het midden van niets. We wilden ook een stenen huis in Spanje. Niet alleen vanwege het comfort en de warmte, maar ook vanwege de zomerverhuur. “Zo komen de inkomsten binnen.”

“Het is heel fijn om een ​​paar maanden per jaar te kunnen genieten van het Spaanse samenleven. In Frankrijk leven we geïsoleerd in de natuur en zijn de mensen gereserveerder. Zij zijn Spaans uitgaan. Andalusië ademt muziek, vooral flamenco; Overal spelen bands en dansen mensen. Ook in de stad waar wij wonen.”

Hoe is het contact met andere bewoners?

“Wij voelen ons hier heel welkom. Er staat een grote citroenboom in onze tuin en soms pluk ik een deel van de vruchten en plaats ze buiten in een container met een bordje “Gratis voor onderweg”. Binnenkort komen alle oude mensen uit de buurt langs om citroenen te drinken en een praatje te maken. Die verbinding is heel fijn.”

Lees verder onder de foto >

Dat klinkt leuk.

“Dat is ook zo. Het leven hier is simpel, heel anders dan in Rotterdam. Er heerst daar een harde werkmentaliteit. ‘Niet praten, maar schoonmaken’ is een typisch Rotterdams gezegde. Ik ben dankbaar dat we uit de ratrace zijn. “.

Wanneer dacht je: dit wil ik niet meer?

“In 2018 zijn Roy en ik zelfstandig ondernemer en zaten we allebei zonder werk. We leefden op de armoedegrens, in een bovenwoning in Charlois. Onze levensstandaard was niet hoog, dus we hielden van eenvoud, maar soms waren we gestresseerd over de rekeningen die binnenkwamen. Op een koude en regenachtige winterdag zeiden we tegen onszelf: wat gaan we doen?”

We wilden ons leven op een andere manier inrichten, om de natuur in te gaan.

“We wilden ons leven op een andere manier inrichten, om de natuur in te gaan. Ik ging op zoek naar een stacaravan en kwam een ​​advertentie tegen: ze zochten mensen om een ​​biologische boerderij op te zetten in het Franse stadje Allier. Wij besloten dat te doen. En vanaf dat moment ging alles goed. Plotseling begonnen er weer freelance commissies binnen te komen. We bouwden een reserve en vertrokken.”

“Ongeveer anderhalf jaar hebben we afwisselend Rotterdam en Allier gewisseld. Een week hier, een week daar. Maar de samenwerking met de boer verliep moeizaam. Daarom hebben we uiteindelijk een caravan gekocht, zodat we zelfstandig konden ontdekken waar we wilden wonen.”

Hoe lang duurde de camperreis?

“We hebben anderhalf jaar gereisd. Van Frankrijk via de kust naar Spanje en Portugal, en andersom. Ik hield van de vrijheid en de terugkeer naar het basisleven in de natuur, maar na een tijdje maakte ik er een einde aan. “Ik ben niet zo’n reiziger.”

Ben je al anderhalf jaar op reis en woon je in twee landen, maar heb je eigenlijk geen zin om te reizen?

“Nee! Sommige mensen wonen al jaren in een stacaravan, maar dat wil ik niet. Ik wil ergens verbinding maken. Daarom zijn we teruggekomen naar Allier, waar we al mensen kenden.”

«We kochten ruim een ​​hectare grond met daarop een stacaravan, een schuur, een tuinhuisje en een gastencaravan. Om zo zelfvoorzienend mogelijk te leven, hebben we zonnepanelen geplaatst en een tuin aangelegd. Wij verbouwen onze eigen bonen, kool, uien, knoflook en wortelen. In de kas telen wij paprika, gember, kurkuma, aubergines en courgettes. We kopen vlees van een Franse boer en halen water uit de kraan. Helaas gebeurt dat niet anders.”

Lees verder onder de foto’s >

Wat is jouw advies voor andere mensen die een vrijer leven willen leiden?

“Ik heb er een boek over geschreven: Waar gaat dat heen? Grenzen overschrijden met de karavaan in tijden van corona. Daarin beschrijf ik hoe wij onze camperreis hebben aangepakt. Het komt erop neer dat we onze instincten volgen en proberen ons niet te veel zorgen te maken over geld of werk. Als je je hart volgt, komt de rest vanzelf. Onze vrienden worden tegengehouden door financiële blokkades, maar geld is geen reden om je hart niet te volgen. “Je kunt altijd weggaan.”

Rotterdammers in het buitenland

Bent of kent u een Rotterdammer die in het buitenland woont? Wij zijn altijd op zoek naar verhalen van mensen die zijn geëmigreerd. Stuur ons een e-mail en wij nemen contact met u op.

Meer Rotterdammers in het buitenland: