‘In Rotterdam weten we vaak van oude rommel iets moois te maken’ – Adverteren Rotterdam | De Havenloods

Speler van de week in Rotterdam

Donderdag 28 maart om 17.00 uur

Algemeen
514 keer gelezen

Rotterdam – Voor Remco Lange is Pasen gewoon een goed moment om nog wat langer in bed te blijven liggen. Behalve vijf jaar geleden. Zo werd onze Rotterdamse speler van de week (binnenkort 50 jaar) in de ochtend verrast met 40.000 likes en een volle telefoon. Omdat hij Depot Boijmans Van Beuningen een paasei gaf…

Door Emile van de Velde

Lees verder onder de foto.

Vertel me nog eens over dat ei.

“Het Depot was nog in aanbouw, half af. EN Opeens zag ik een eierschaal erin zitten., zo noem ik het gebouw nog steeds. Ik ben grafisch ontwerper en ik engageer me om elke week een paar uur vrij te werken. Zo kwam het bij mij terecht. Ik zette het ‘s avonds op sociale media, de volgende ochtend had het 40.000 likes en werd ik gebeld door allerlei media. Vorig jaar heb ik er nog één gemaakt, gemaakt van chocolade en met chocolade-eieren. Ik heb er nu over nagedacht om iets te doen, maar ik heb dit jaar geen tijd. Ik denk dat ik aan iets anders moet denken, het zal nooit meer zo leuk zijn als die eerste keer. Verder gaan we niet.”

Maar heb je niet veel met Pasen?

“Nee. Ik zie vakanties gewoon als dagen om te ontspannen. Ik verberg ook geen eieren voor Lieke (13) en Milan (11). Een goed ontbijt, met een eitje uiteraard, en een reden om langer in bed te blijven liggen, dat is het is Pasen voor mij.”

Lees verder onder de foto.

Hoe is het in Rotterdam?

“Honderd procent, nee, duizend procent! Ik ben geboren in het Havenziekenhuis. Daar heb ik de meeste herinneringen uit mijn kindertijd, ik ben oorpatiënt en ik heb dat ziekenhuis gedurende mijn hele jeugd bezocht. Mijn ouders woonden in Capelle omdat hier in een Vinexwijk niets te koop was. Ik vond het daar vooral saai. Vanaf het moment dat ik op 12-jarige leeftijd naar het Grafisch Lyceum ging, bracht ik zoveel mogelijk tijd door in Rotterdam. Je hoort het ook, ik verberg mijn accent niet, de mensen die ik voor mijn werk aan de telefoon heb, zijn meestal zo.”

Je hebt je eigen bedrijf, Carnero.

“Ik heb eerst een tijdje voor Van den Assem Schoenen en andere werkgevers gewerkt, maar in 2006 heb ik Carnero opgericht en ben ik voor mezelf begonnen. Ik wilde creatieve vrijheid hebben. Wij doen alles. Ik heb het icoon van Ome Cor gemaakt, een boek over fotografen en schrijvers uit Rotterdam, we bedenken altijd wel iets nieuws.”

Je hebt goed nieuws, toch?

“Na de zomer verschijnt er een kookboek met typisch Rotterdamse gerechten. Van rode biet en varkenszwoerd tot roti, couscous en kapsalon. Studenten van het Grafisch Lyceum mogen het ontwerpen en de opbrengst gaat naar Humanitas. Ook komt er een reizende tentoonstelling in de Humanitas-huizen.”

Je doet veel voor goede doelen.

“Mijn vader heeft mij dat al heel jong geleerd. Vroeger hadden we een zoon bij adoptieouders, maar dat vond hij niet genoeg. Hij heeft zich altijd ingezet voor de levensomstandigheden van kinderen op Java. Ik weet dus niet beter dan iets voor iemand anders te doen in het leven. Nu leer ik het ook aan Lieke en Milan. Als ik zieke kinderen help, maakt Lieke ansichtkaarten om aan de deur te verkopen voor het goede doel.”

Wat vind jij het leukst aan Rotterdam?

“De eerlijkheid van de mensen, je weet precies wat je aan een Rotterdammer hebt. Ja, het is ja, er zijn geen excuses. Ik hou ervan om door de stad te wandelen. Ik heb altijd. Tegenwoordig ben ik vooral fan van het Noorden, ik ga naar Gieterij ‘t Swaentje. Maar ik vind de Kop van Zuid ook echt prachtig, ik bezoek graag de kapperszaak in New York. Kleine C is ook heel mooi geworden. Ik vind het mooi dat we er in Rotterdam vaak in slagen om van oude rommel iets leuks te maken. Is het niet gek dat het fotografiemuseum naar Santos gaat? Ik vind het verschrikkelijk als er dingen gesloopt worden. Het verdwijnen van Nighttown, dat het Schielandshuis leeg staat nu de VVV gesloten is, dat de Rottertram verdwenen is. Ik noem het de vervlakking van Rotterdam, dat we niet voorzichtiger zijn met de dingen die ons ver boven de rest plaatsen.”