Amsterdammers Zuid met dementie moeten een jaar wachten op het vinden van een casemanager

Casemanagers luisteren naar mensen met dementie die zich zorgen maken, onzeker of eenzaam zijn, maar helpen hen ook het traject van de ziekte in kaart te brengen. Daarom is het volgens casemanager Frieda Kooij belangrijk dat zij en haar collega’s zo snel mogelijk na de diagnose dementie in contact komen met een cliënt.

Alleen wonen

Maar helaas kan dat in Amsterdam niet meer altijd. Soms staan ​​mensen in de stad zo lang op de wachtlijst dat ze naar een verpleeghuis moeten. Kooij denkt dat dit in sommige gevallen voorkomen had kunnen worden als de oudere tijdig een casemanager had gekregen. “Soms was ik er liever een jaar eerder geweest, dan had ik nog dingen kunnen organiseren. Maar als iemand te slecht is, wordt het behoorlijk ingewikkeld.”

Langste wachttijden in het zuiden

In Amsterdam Zuid moeten mensen met dementie het langst wachten op de komst van een casemanager: gemiddeld tussen de zes en twaalf maanden. In het zuidoosten moeten mensen ongeveer vier maanden wachten en in het noorden staan ​​mensen slechts een maand op de wachtlijst. Casemanagers willen dat de gemeente de bureaucratie terugdringt, waardoor ze bijvoorbeeld zelf WMO-instructies kunnen geven. Zo kunnen mensen langer zelfstandig thuis blijven wonen. Ook moet het proces voor extra openbaar vervoer vereenvoudigd worden, zodat de wachtlijst teruggebracht wordt tot anderhalf jaar.

Door: Nationale Gezondheidsgids / Johanne Levinsky