‘Naast barman beschouw ik mezelf ook als maatschappelijk werker’

Een zonnige woensdagmiddag in maart wordt ineens nóg zonniger op de Ten Katemarkt. Sharon Kats (44) lacht voor marktcafé Topido. Hun terras staat vol, de visboer komt koffie drinken en er staat iemand achter de speelautomaat. “Elke dag is het een verrassing wie er bij mij aan de bar komt zitten!”

Café Topido op de Ten Katemarkt is een marktcafé. Het opent om 7.00 uur en sluit om 19.00 uur. Je kunt er terecht voor een kop koffie, frisdrank, alcoholische versnapering en zelfs een uitsmijter. Op dinsdag en woensdag staat Sharon achter de bar en dat weet de markt maar al te goed. Zo nu en dan komt er iemand langs voor een praatje.

Deeze is opgericht voor ons plezier

De naam Topido bestaat al 85 jaar. Het betekent: Deeze is opgericht voor ons plezier. “Mijn opa is Topido begonnen als een soort Action. Je kon daar alles kopen. Toen kwam de slijterij en het café bestaat al zo’n 45 jaar”, vertelt Sharon.

Lees verder onder de foto. >

horeca tijger

Sharon is een echte horecatijger. Je zou denken dat zijn geboortehuis in dit café lag, maar niets is minder waar. “Eigenlijk ben ik hier per ongeluk terechtgekomen. Ik werkte al in de restauratie van Amsterdam, maar vooral in het hogere segment. In restaurants als Le Garage en in de zaak van Jamie Oliver. Toen er nood was in Topido, vroeg mijn oom of ik kon helpen. Toen bleef ik. Ideaal om te combineren met mijn dochter. ‘Overdag werk ik en ‘s nachts ben ik bij haar.’

Soms voel ik me een soort maatschappelijk werker in een buurthuis dat ook bier schenkt.

Sharon Kats

Duizend toepassingen

“Heb je iets te eten nodig?” vraagt ​​Sharon tijdens het interview. Zonder op een reactie te wachten, rende hij al weg. Drie minuten later komt hij terug met een Turks broodje van de markt. ‘Ik overhaast alles!’ roept hij. En hetzelfde doet hij ook met de vaste klanten van het café. “Ik heb al zoveel dingen voor mensen geregeld; uitkeringen, elektriciteit voor een buurman, formulieren invullen. Soms voel ik me een soort maatschappelijk werker in een buurthuis dat ook bier schenkt. “Ik noem het hier soms een dagbesteding.”

Lees verder onder de foto. >

Werk zo min mogelijk

Op de vraag hoeveel dagen per week Sharon werkt, lacht ze: “Zo min mogelijk!” Maar zo komt ze helemaal niet over als je een middagje met haar aan de bar zit. Ze haalt haar benen onder haar lichaam vandaan en maakt een praatje met iedereen. Niemand blijft lang met een leeg glas zitten en vaste klanten weten precies wat ze willen drinken. “De mensen die hier komen zijn heel verschillend. Yuppies, markthandelaren, dorpsgekken, dronkaards. Iedereen is welkom”, aldus Sharon. Op de vraag of ze zich ooit onzeker voelt als ze alleen is, is het antwoord volmondig nee. “Er is hier veel sociale controle, de mensen in de markt houden alles nauwlettend in de gaten en ik ben niet bang.”

Tekst gaat verder onder foto >

Deel nooit advies

Je ziet aan alles dat Sharon goed is in haar werk. Ze is alleen, maar zelfs op de drukste dagen runt ze met gemak de winkel. Sharon: “Ik werk graag alleen, hoe drukker hoe beter. Als het zomer is en het hele terras vol staat, ren ik rond met messen op mijn hoofd en gooi ik hier en daar een uitsmijter. Dat vind ik prachtig. Veel beter dan een rustige dag, want als ik niets te doen heb, raakt de batterij sneller leeg.” En het voordeel van alleen werken? “Ik hoef mijn advies nooit te delen!”

Wie is de volgende barman van de week?

Ben of ken jij een barman in Amsterdam? Iemand die al jaren achter de bar staat bij jouw favoriete kroeg, of heb jij een mooi verhaal over jouw werk achter de bar? Laat het ons weten op (e-mail beveiligd).

Meer verhalen over Amsterdammers: