Schoolleider Rafael: de pilot voor gecentraliseerde financiering van de jeugdzorg neemt de zorgen van ouders weg

Directeur Pien van Gendt van de Rafaelschool pleit al jaren voor centrale financiering van de jeugdzorg. Hun wens is dat de verantwoordelijkheid hiervoor bij de schoolleiding komt te liggen, en niet bij de ouders. Zeker zeventien gemeenten moesten het aanvaarden. Sinds dit schooljaar draait Rafael, een school voor speciaal onderwijs van PCOU Willibrord voor leerlingen uit Utrecht en omgeving, samen met het Heuvelrug College een pilotprogramma. De verwachting is dat de methode hierna in het hele land zal worden uitgerold. Inmiddels is de eerste monitor naar volle tevredenheid opgeleverd. Uiteindelijk strijdt de schooldirecteur voor een wetswijziging. “De gezondheidszorg verbetert en de bureaucratie verdwijnt – daar kun je niet echt tegen zijn.”

“Ouders zijn erg opgelucht door deze nieuwe werkwijze”, zegt Pien van Gendt. “Voorheen moesten ze meerdere keren per jaar financiering aanvragen bij een medewerker van het lokale team. Terwijl voor veel kinderen de behoefte aan ondersteuning nooit verandert. Deze wijkteammedewerker heeft niet altijd de kennis van de begeleiding die het kind nodig heeft. Zij zijn bijvoorbeeld ook het aanspreekpunt voor het aanvragen van een traplift”, vervolgt de schooldirecteur. “Ook ons ​​zorgteam is opgelucht. Het kostte veel tijd om de routebeschrijving op te vragen. Nu ben ik verantwoordelijk voor het geld en kan ik garanderen Dat laten we voortdurend de juiste ondersteuning bieden. Met deze nieuwe aanpak verbeteren we de zorg en nemen we afscheid van de bureaucratie. Daar kun je eigenlijk niet tegenin gaan. Het kostte echter veel overredingskracht om alle gemeenten waar onze studenten wonen te overtuigen om te betalen voorop de bijdrage, die soms honderdduizenden bedraagt.”

werkbezoek
Om raadsleden, beleidsmakers en verenigingsmedewerkers te laten zien wat de nieuwe aanpak in de praktijk betekent, ontving de schooldirecteur begin dit schooljaar betrokkenen bij Rafael. “Een kind op papier is anders dan het daadwerkelijk zien. We hebben groepen van acht kinderen met vier begeleiders. Als je dat leest, denk je misschien: dat is goed. Maar het is heel hard werken. Op onze school van groep 3 zitten kinderen met leerproblemen die voorheen vaak naar de kleuterschool gingen. Sommige kinderen kunnen in een kring zitten, maar hebben tijdens instructies een hand op hun schouder of been nodig om te blijven zitten. Je weet van een andere leerling dat naar de sportschool gaan te veel stimulatie geeft, waardoor het kind boos en agressief overkomt. Als een begeleider deze leerling twee minuten eerder naar de gymzaal begeleidt, kan hij of zij op passende wijze meedoen. Poliklinische begeleiders geven geen onderwijs, maar maken het wel mogelijk.”

Onderwijsrechten
“De Wet Passend Onderwijs, die bepaalt dat ieder kind recht heeft op enige vorm van onderwijs, gaf mij de kans om kansen te creëren voor deze doelgroep. Vroeger moesten kinderen zindelijk zijn om naar school te gaan, maar nu heb ik soms wel honderd kinderen die niet zindelijk zijn. Dat moet je gewoon instellen.” Pien van Gendt heeft de volgende uitdaging al in gedachten. Na het succesvol afronden van deze pilot wil de schooldirecteur de ambulante begeleiding ook centraal organiseren via de Wet langdurige zorg (WLZ). “In de WLZ wordt het geld aan de ouders gegeven. “Ik zal met de gezondheidskantoren praten om dit systeem te veranderen.” Door haar voortrekkersrol wordt er van haar verwacht dat zij veel vragen krijgt van scholen in andere delen van het land. “Er zullen ook scholen zijn die dit heel lastig zullen vinden, bijvoorbeeld omdat ze met meerdere zorgaanbieders werken. Ook tijdens de pilot zullen we problemen tegenkomen waarvoor we oplossingen zullen moeten vinden. Maar ik wil dat deze coureur succesvol wordt en mijn team en ik zullen er alles aan doen om dat te bereiken.”