Documentaire over de moord op Kerwin Duinmeijer: ‘De auteur had geen spijt’

In de nacht van 20 op 21 augustus 1983 stak Nico Bodemeijer, een 16-jarige skinhead, de jonge Kerwin in de maag na een woordenwisseling in een shoarmawinkel aan de Damstraat. De tiener rent richting de Dam om aan zijn aanvallers te ontsnappen en wil in een taxi stappen. Maar de chauffeur neemt hem niet mee en wacht op de ambulance, die twintig minuten later arriveert. Kerwin overleed kort daarna in het ziekenhuis aan zijn verwondingen.

Racistisch motief

De inmiddels 77-jarige Kloosterboer was toen werkzaam op het kantoor aan de Warmoesstraat en ondervroeg de dader, Nico Bodemeijer, die zich na de fatale nacht aangaf op het politiebureau. Kloosterboer: “Elke moord is een schok, maar deze, met een racistisch motief, legt er een extra accent op.”

De voormalig rechercheur herinnert zich nog de koelbloedige houding van de skinhead. ‘Onverschillig. Hij had geen spijt.’ Op het politiebureau hoorde hij een gesprek tussen Bodemeijer en een andere vermeende skinhead. Kloosterboek onthield altijd wat daar werd gezegd. “Bodemeijer zei: ‘Ik vind het niet erg om te moeten zitten, maar ik vind het wel erg om tegenover een zwarte te zitten.’

Demonstraties

De moord op de 15-jarige Kerwin ging de geschiedenis in als de eerste racistische moord in Nederland en leidde tot wijdverbreide maatschappelijke verontwaardiging. Kerwins broer, Purley Lucas, spreekt in de documentaire over de menigte die kort na de moord massaal de straat op ging om te demonstreren tegen racisme. “Er stonden rijen van veertig tot vijftig mensen naast elkaar en dan weer terug. Zwart, wit, oranje, geel, het leek alsof heel Amsterdam rende.”