Achter de schermen van het Movies that Matter festival: honderden films kijken

Stoltz noemt ook het Nederlandse ‘When I Close My Eyes: Living in the Japanese Camps’, over de vrouwen die in de Japanse kampen zaten. En ‘Soundtrack van een staatsgreep’. “Het speelt zich af in Congo in de jaren zestig en combineert geopolitieke spanningen met jazz van de beste Amerikaanse muzikanten uit die tijd. Een meesterlijke uitgave.”

1331 films

Stoltz en zijn collega’s werken het hele jaar door aan de selectie van de films die uiteindelijk op het festival te zien zullen zijn. Het blijkt een intensief proces te zijn. Ze gaan naar andere filmfestivals, overleggen met organisaties die filmrechten hebben, bezoeken productiebedrijven (voornamelijk Nederlandse) en praten met de filmmakers zelf.

Dit jaar zijn er 1.331 films ingezonden, waarvan er uiteindelijk 80 zijn geselecteerd. Zodra er een film binnenkomt, kijkt iemand van de twaalfkoppige ‘kijkcommissie’ ernaar. Als die persoon positief test, gaat de film naar een tweede kijker. “De film gaat naar mij, vervolgens naar de artistiek leider, en zodra zij hem goedkeurt, wordt hij in het programma opgenomen”, legt Stoltz uit.

Mensenrechten

Alle Movies that Matter-films gaan over sociale kwesties, waarbij de mensenrechten “centraal staan”, aldus Stoltz. “We willen ingaan op wat er nu gebeurt en erover praten met behulp van films. Mensenrechten zijn een van de belangrijkste onderwerpen waar veel films direct of indirect over gaan. ‘Ik ben de rivier, de rivier ben ik’ gaat vooral over de Maori-verbinding met de natuur. Maar als je wat dieper graaft, gaat het om het recht om te zijn wie je bent.”