Het lijden van Pendrecht | Vrijdagenmorgen.nl

De geest waarin Rotterdam wordt bestuurd is duidelijk te zien bij de introductie van betaald parkeren in Pendrecht. Het is een wijk in wederopbouw, ontworpen door de beroemde stedenbouwkundige Lotte Stam-Reese. In 1949 werden de eerste palen geslagen. Pendrecht bestond uit gestapelde appartementen omgeven door veel groen. De huizen zijn door de gemeente gebouwd met overheidssubsidies. Hierdoor bleven de huren betaalbaar. Hiermee leverde Pendrecht een belangrijke bijdrage aan de bestrijding van het woningtekort, onder meer veroorzaakt door het bombardement op Rotterdam. Tegenwoordig is het woningtekort minstens zo ernstig als vlak na de bevrijding. Dit komt doordat sociale huurwoningen zijn gesloopt of op grote schaal zijn verkocht aan de koopmarkt. Pendrecht is daar een goed voorbeeld van. Veel appartementen uit het Stam Reese-tijdperk moesten plaats maken voor woningen die zogenaamd noodzakelijker waren. Als gevolg hiervan is het aantal in het zuiden van de wijk gehalveerd. Ondanks alle pogingen om woningen duurder te maken en daarmee de minder fortuinlijke Pendrechters te verdrijven – want daar komt het allemaal op neer – blijft het een arme buurt. En juist daar krijgen bewoners te maken met extra kosten door de invoering van betaald parkeren.

Tegenwoordig is het woningtekort minstens zo ernstig als vlak na de bevrijding.

Dit gebeurt omdat er anders te veel parkeerplaatsen ingenomen zouden worden door automobilisten die niets te zoeken hebben in de buurt, maar wel de meter willen vermijden. Deze zijn nu nuttig, en niet alleen: vanaf nu worden er ook parkeertarieven aan de bewoners aangerekend. Ze moeten een vergunning aanvragen, die iets meer dan acht euro per maand kost. Tenzij ze in de buurt van een parkeerplaats wonen. Ze moeten daar dus hun toevlucht zoeken, ook al is dat veel duurder. Radio Rijnmond vertelde het verhaal van een oudere vrouw die daardoor geen parkeervergunning kreeg. De naastgelegen garage kost echter ruim 33 euro per maand, een enorme kostenpost voor iemand met een klein pensioen. Niet alleen dat. Ook voor die garage bestaat een enorme wachtlijst. De gemeente had hier aanvankelijk geen oplossing voor. Nu heeft de dame bij Gods genade en na lang wikken en wegen een tijdelijke straatvergunning gekregen, maar deze vervalt zodra er een parkeerplaats vrijkomt.

Dit komt doordat sociale huurwoningen zijn gesloopt of op grote schaal zijn verkocht aan de koopmarkt.

We zien hoe het parkeerbeleid het leven van mensen met een krap budget moeilijk maakt. We zien een parallel met de huizencrisis: een huis in Rotterdam is een luxe geworden die alleen stellen met een bovengemiddeld inkomen zich kunnen veroorloven. Hetzelfde geldt in toenemende mate voor het autobezit in de stad. Er zijn veel goede redenen om beperkingen op te leggen aan het autoverkeer. Dat gebeurt nu door allerlei extra kosten voor het bezit van een auto in rekening te brengen. Daarom wordt het, net als voorheen, een monopolie voor de rijken, die gemakkelijk hun portemonnee kunnen beheersen. Hierdoor krijgen zij alle kansen om gedrag te vertonen dat door gewone Rotterdammers wordt afgewezen.

Het hebben van een eigen auto brengt allerlei extra kosten met zich mee

Dat blijkt uit de ervaring van die oude vrouw met haar pensionnetje in Pendrecht. De huidige mentaliteit op het Stadhuis is omgekeerd evenredig aan de geest die er heerste toen Lotte Stam-Reese de opdracht kreeg om Pendrecht te ontwerpen. Heeft niemand er aan gedacht om buurtbewoners zomaar een gratis parkeervergunning te geven? Het was toch de bedoeling om auto’s uit Pendrecht te weren? Of zit hier iets anders achter?

Stad voor de instructies van de rijke Bld Deep AI-auteur