Marita Beukers ontwerpt het etiket voor de twintigste fles Friends

van Theo Reijman

Marita Beukers is opgeleid als fotograaf in Breda. Na drie jaar op Bonaire vestigde hij zich in Rotterdam. “Ik heb veel tentoonstellingen gehad, onder meer in de Nederlandse kunstgalerie. Ik ben in 2004 begonnen met het maken van collages. Het was eigenlijk toeval dat ik dat ontdekte. Ik maak al zeker vijftien jaar collages. Dat was commercieel aantrekkelijk. Ik was in die periode vooral geïnteresseerd in gebouwen. Ik heb veel gebouwen in Rotterdam “gerenoveerd”. Sommige architecten waren hier niet blij mee. Ik heb onder andere het WTC “herbouwd” en daarna de architect ontmoet. Hij vond het helemaal niet leuk.

Hoe ben je met schilderen in aanraking gekomen?

Een paar jaar geleden begon ik wat ongemak te ervaren. Fijne motoriek met de vingertoppen was niet meer mogelijk en dat was erg frustrerend. Sterker nog, ik verloor het zicht. Ik heb twee hoornvliestransplantaties gehad die het grootste deel van mijn gezichtsvermogen hebben hersteld, maar mijn vingers werken nog steeds niet goed. Ik besteed dus veel meer tijd aan schilderen.

Maar fotografie blijft mijn basis, mijn uitgangspunt. Ik laat mij vaak inspireren door de foto’s die ik maak. Ik experimenteer voortdurend om te zien wat ik eruit kan halen. De kunstenaars die mij inspireren zijn Gaudí, Niki de Saint Phalle die ook kleine stukken, reflecties en Hunderdwasser gebruikt. Muziek is ook een bron van inspiratie. Als ik alleen ben, speel ik veel Simeon ten Holt en Philip Glass. Die componisten beïnvloeden mijn manier van denken. Het is terug te zien in mijn werk.

Richting Schiedam

Ik ben sinds 2000 lid van de stichting Schiedam KunstWerkt en werk graag mee aan allerlei projecten. Ik vind het erg leuk om met andere artiesten te communiceren. Doe gewoon alles samen, doe samen projecten. Zo bracht ik hulde aan de Hef (Rotterdamse brug, red.) in de stijl van De Stijl. Ik nam de Victory Boogie Woogie van Mondriaan als uitgangspunt en vertaalde deze naar mijn kleuren als Ode aan Hef. Bij Stichting KunstWerkt word je uitgenodigd en uitgedaagd om uit je comfortzone te stappen en je vaardigheden op een heel ander onderwerp te demonstreren.

Ik kom uit Rotterdam, maar mijn vader komt oorspronkelijk uit Schiedam. Daar geboren. En zijn vader had daar een bedrijf en wij houden natuurlijk ook van gin. Eind jaren tachtig van de zeventiende eeuw kwamen mijn voorouders vanuit Duitsland over de Rijn en richtten jeneverstokerijen op in Schiedam.

Er waren drie broers Beukers en van één daarvan stam ik af. De jeneverstokerij waar nu het Jenevermuseum gevestigd is, was het startpunt voor mijn gezin. Rond 1900 gingen ze failliet en van daaruit begon mijn overgrootvader een smederij. Hij creëerde onder meer de Binnenhoffontein in Den Haag.

Wat is jouw relatie tussen kunst en gin?

Het is een onderwerp dat ik een paar jaar geleden aankaartte, toen stichting KunstWerkt een project tekende met het Jenevermuseum. Ik ontdekte dat de familie Beukers nog veel spullen in het museum en in de opslag had staan. Daarna heb ik veel foto’s gemaakt in het magazijn. Ze stonden niet toe dat ik de originele Bekeur-flessen daarheen bracht om een ​​collage te maken, dus heb ik een 3D-collage gemaakt met de flessen die ze ons gaven.

Hoe zal de twintigste fles eruit zien?

Ik neem aan dat het een collage is van jeneverflessen. Het zal een soort glasbak-evenement zijn. Van daaruit kies ik een vorm waar een gin-fles in past. Toen ik allerlei informatie zocht over de Beukersfles, zag ik dat mijn voorouders de Gallische haan vaak als logo gebruikten. Ik gebruik ook een van deze hanen in mijn ontwerp. Het is maar goed dat het de twintigste fles is. Het is natuurlijk een eer om dit als Beukers te mogen doen.”