Fluitjes en gejuich: Holocaustmuseum onder hoge spanning geopend

Een belangrijke plaats in het openingsprogramma is weggelegd voor Koning Willem-Alexander. “Er is geen excuus voor onwetendheid, er is geen ruimte voor perspectief”, zei hij in zijn toespraak in de synagoge. “De Joodse cultuur is de cultuur van Amsterdam. Het Nationaal Holocaust Museum is onlosmakelijk verbonden met deze stad en ons land.” De aantrekkingskracht is simpel: kom naar dit museum. En: “Neem je kinderen, je kleinkinderen.”

Schreeuwen bij de wijding

Later zal de koning aanwezig zijn bij de inhuldiging van het museum. Een overlevende van de Holocaust plaatst een mezoeza, een kleine boekrol met een tekst uit de Thora, op de deurpost. Nog geen honderd meter verderop scandeert een groep demonstranten leuzen voor een vrij Palestina. Het geschreeuw galmt ook door het museum.

Koning Willem-Alexander richt zich op de nabestaanden van Holocaust-slachtoffers, die hem tijdens een eerste rondleiding vertellen over de voorwerpen die zij aan het museum ter beschikking hebben gesteld. “Ik vind het ongelooflijk ontroerend dat je er even over na wilt denken”, zegt een man die een standbeeld van een vermoord familielid schonk. ‘Dank u,’ zegt de koning terwijl hij zijn hand schudt.

Als de koning vertrekt, stijgt het gejuich opnieuw. Hij staat de pers kort te woord. Dan schudt hij de burgemeester de hand en stapt in de auto. Halsema glimlacht even, maar keert meteen terug naar de bezorgde, strenge blik van vanochtend.

Op het Waterlooplein gaat een luidruchtige demonstratie door. Zo werd de opening van een museum ter herdenking van de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog overschaduwd door de huidige oorlog.