Floris, straatmuzikant uit Utrecht: ‘Ik verloor mezelf in drank en drugs’

Zelfs als je hem nog nooit hebt gezien, heb je waarschijnlijk zijn cello gehoord. Straatmuzikant Floris de Wolf (34) speelt hartstochtelijk door de straten van Utrecht. Maar wie is deze man?

Floris werd verliefd toen hij zes jaar oud was. Niet over een persoon maar over een instrument: de cello. Als tiener begon hij zijn muzikale reis door de drukke straten van Utrecht, waar hij zijn passie voor muziek ontdekte: “Ik hield al van buiten spelen. Jouw geluid is voor wie wil luisteren en je zit nergens aan vast.

Verdwaald in een grote stad

Op achttienjarige leeftijd besloot Floris naar het Conservatorium van Amsterdam te gaan, maar raakte al snel verwikkeld in een wereld van drugs- en alcoholmisbruik. “Als structuurvrije 18-jarige ga je naar een grote stad, waar je opeens alles zelf moet repareren. Ik voelde me aangetrokken tot de ‘studentenwereld’, waar iedereen consumeerde. Ik ben erg verslavend en verloor mezelf in alcohol en drugs. “Het was heel overweldigend.”

Lees verder onder de foto. >

Muziek en drugs waren mijn enige toevluchtsoord.

wolfsbloemen

De rondzwervende cellist

Floris bereikte een breekpunt door zijn verslaving en de druk van het conservatorium. Hij beëindigde zijn studie en begon een zwervend leven als straatmuzikant. Hij trok van stad naar stad. “Overal waar ik kwam, zocht ik naar een metrostation waar ik kon spelen. Waar ik was, daar was mijn cello.” Overdag speelde hij in de tunnels en ‘s avonds in de cafés: “Je leeft aan de rand van de samenleving: muziek en drugs waren mijn enige toevluchtsoord”, legt Floris uit.

Van bank tot bank

Aan deze vrije levensstijl kwam een ​​einde toen Floris op 29-jarige leeftijd terugkeerde naar Utrecht. Wat stond hem te wachten? Zonder onderdak, zonder geld en zonder zorg. Hij omschreef het als het ‘zwarte gat’ van zijn leven: “Je kunt je voorstellen dat dit het dieptepunt van mijn leven was. Voor een overnachtingsplek was ik afhankelijk van vrienden en kennissen.”

“Na een half jaar zo te hebben geleefd, ben ik weer gaan studeren, dat wil zeggen om ervaringsdeskundige te worden, anders zou ik geen recht op een huis kunnen hebben”, legt Floris uit. “Als je dakloos bent en volledig afhankelijk van vrienden en kennissen, zul je heel blij zijn als je eindelijk weer een eigen dak boven je hoofd hebt.”

Lees verder onder de foto. >

Terugval en terugtrekking

Afgelopen donderdag kwam Floris Juliana-Oord binnen, een psychiatrische instelling en verslavingszorgcentrum: “Hier kom je helemaal tot rust. We hebben een gestructureerd dagschema met yoga, sport en groepsgesprekken. “Precies wat ik nodig heb.”

Hij erkent dat dit niet de eerste keer is dat hij op retraite is: “De laatste keer had ik een terugval. Anders dan toen is mijn leven nu beter op orde. Ik heb een sociale huurwoning en een baan als medewerkster in restaurants. Daarnaast ben ik werkplaatsassistent bij Tune In, waar ik onder begeleiding nieuwe muziekstukken maak.

Eens een straatmuzikant, altijd een straatmuzikant.

De muziek verlaten is voor Floris geen optie: “Dit doe ik al mijn hele leven. Het is een deel van mij geworden.” Wie weet loop jij binnenkort door de straten van Utrecht en hoor je de klanken van zijn cello.

Meer nieuws over Utrecht:

• “Het is niet beroemd, maar wel bekend”: dat is wat Michiel zoekt met zijn Italiaanse broodjeszaak

  Dodici biedt sinds december Toscaanse flatbreads aan. Eigenaar Michiel Doffegnies heeft jarenlange ervaring als restaurantondernemer in Utrecht: “Ik ben…

  

• Dit wordt het nieuwe Doloris megalabyrint in Utrecht

• Een kijkje achter de schermen bij Anna Lynn, Batjen, Luuk en Rik: ‘In onze huiskamer ontstaan ​​spontane dansfeesten’