Diplomaat zorgde ervoor dat Patrick als baby uit Brazilië werd gestolen, maar de staat weigert de verantwoordelijkheid te nemen | Huiselijk

Al geconfronteerd met de eerste en simpele vraag van de rechter, barst Patrick Noordoven aan het begin van de zitting bij het Gerechtshof in Den Haag in tranen uit. Hoe is het met je? “Ik ben hier bang voor. “Dit had ik nooit kunnen bedenken toen ik dertien jaar geleden de consul in Brazilië om hulp vroeg.”

Noordoven wordt al lange tijd gedwarsboomd door de Nederlandse staat in haar zoektocht naar de waarheid. De rechtbank hield de staat verantwoordelijk voor zijn illegale adoptie, maar de staat ging in beroep.

Alles draait om de rol van Hans Bosch, destijds emigratieattaché bij het Nederlandse consulaat in São Paulo. Bosch was een collega van Noordovens adoptiegrootvader bij het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Zij zorgde voor baby Patrick, twee weken oud, uit het Braziliaanse weeshuis van de Noordovens, die vanwege hun leeftijd geen mogelijkheid had om te procederen. Hij nam het stel zelfs mee naar de transfer in São Paulo.

Tientallen andere Braziliaanse kinderen werden samen met Noordoven illegaal geadopteerd begin jaren tachtig. Politie en justitie startten een strafrechtelijk onderzoek, de Brazil Baby Affair (BBA). Hoewel bewezen was dat de paren crimineel hadden gehandeld, werden alle zaken wegens clementie afgewezen.

De Staat erkent dat er tijdens de ‘adoptie’ van Noordoven misstanden hebben plaatsgevonden, maar bekijkt zijn zaak los van het BBA-onderzoek. Bovendien ontkent de Staat dat Bosch dit in zijn hoedanigheid van diplomaat heeft gedaan. Openbaar aanklager Cécile Bitter geeft de partner van Bosch de schuld. Ze ondertekende de vervalste documenten als “getuige” en deed alsof Patrick de zoon van de adoptieouders was.

‘Het feit dat Bosch een ambtenaar was, is niet genoeg om de verantwoordelijkheid voor de staat op zich te nemen’, zei Bitter. “Er zijn ook geen aanwijzingen dat Bosch in zijn hoedanigheid van ambtenaar een illegale adoptie heeft uitgevoerd of veroorzaakt. Zijn betrokkenheid bleef beperkt tot het contacteren en regelen van het verblijf van de adoptieouders. Zijn partner speelde een centrale rol en deed de daadwerkelijke adoptie.” werk.” .

Het feit dat Bosch ‘de papieren regelde’ voor de adoptieouders betekende volgens de staat niet noodzakelijkerwijs dat hij betrokken was bij valsheid in geschrifte. Hij weet niet waarom het ministerie van Buitenlandse Zaken de consul in Brazilië nooit om opheldering heeft gevraagd over het BBA-onderzoek. Terwijl de ministeries van Justitie en Buitenlandse Zaken sinds 1971 rapporten ontvangen van diplomatieke bureaus in Brazilië over illegale adopties uit Brazilië.

Bitter ontkent dat deze zaak een ‘proefproces’ is, zoals demissionair minister Franc Weerwind zelf stelt in zijn antwoorden op Kamervragen. “De juridische evaluatie kan gevolgen hebben voor andere lopende of komende zaken.”

De staat zegt dat het een “morele verantwoordelijkheid” voelt om illegaal geadopteerden te helpen. Tegelijkertijd heeft het nog steeds geen honderden documenten vrijgegeven die het afgelopen zomer openbaar had moeten maken, en Weerwind weigert in gesprek te gaan over een deal met Noordoven.

“Is dit wat de staat bedoelt door rekening te houden met de situatie van mijn cliënt?”, vraagt ​​Ellen Pasman, advocaat van Noordoven. “De staat wil niet toegeven. Dat is buitengewoon pijnlijk. ‘Alle volwassenen hebben in deze zaak de schuld, de enige die dat niet is, is mijn cliënt.’

Terwijl de staat met al zijn geld en macht de grenzen van de juridische strijd kan verleggen, wordt Noordoven in een dieper moeras van stress, depressie, verdriet en pijn geduwd. ‘De staat maakt mij kapot’, zegt hij opgewonden. “Ik wil als mens behandeld worden, een normaal leven leiden, gelukkig zijn met mijn vrouw en geen nachtmerries meer hebben over de minister. Wat heb ik gedaan om het te verdienen om zo behandeld te worden? Ik wil dat hier een einde aan komt.”