‘Stuur geen brief in het Engels omdat er een kerkklok luidt’

“Je kunt niet vasthouden aan het criterium dat je hier geboren moet zijn. Je moet iets te maken hebben met gevoel, samenleven, traditie. En deelnemen aan het sociale leven. Ik woon in de Jordaan en daar heb je veel te maken met expats. Deze zijn ook beschikbaar in categorieën. Sommigen klagen ontzettend over alles, anderen integreren en houden erg van de gezellige sfeer van een volksbuurt.”

“Aan de andere kant komt mijn familie al heel lang uit de Jordaan en woont een deel van hen nu in Purmerend of Almere. Het zijn nog steeds echte Amsterdammers. Het kan beide kanten op. Ofwel woon je er niet meer, maar heeft het hem nog steeds veel nut, ofwel kom je er wonen en heeft het hem nog steeds veel nut. Maar dan moet je niet zeuren en een brief in het Engels sturen omdat er een kerkklok luidt. ‘Dan heb je niet begrepen wat Amsterdam is.’

“Je mag jezelf een Amsterdammer noemen als je je stempel op de stad hebt gedrukt. Wat mij betreft hoef je hier niet geboren te zijn, maar wel hier gevestigd te zijn. Je moet kinderen hebben gehad, je moet hier hebben gewerkt, je moet hier zo lang zijn geweest dat je één bent geworden met de stad.”

“Je hebt vast iets bijgedragen. Ik bedoel, niet alleen hier komen, werken en naar huis gaan. Je moet ook iets bijdragen aan de sociale stad. Je moet iets met je buurt te maken hebben. Je moet hier geworteld zijn. Dat hoeven niet per se generaties te zijn, maar je moet wel je roots in de stad hebben. “Je mag geen voorbijganger zijn.”

“Alleen degenen die in het Amsterdamse bevolkingsregister staan ​​ingeschreven, mogen zich inwoner van Amsterdam noemen. Dit formele criterium voorkomt allerlei verwarrende en melodramatische reflecties op de stad. Anders krijg je vage verhalen dat je Amsterdammer bent als je meedoet aan het Amsterdamse gevoel, of andere vage opmerkingen over wie zich wel of niet Amsterdammer mag noemen.”

“Je bent ook inwoner van Amsterdam als je daar geboren bent, want dan sta je ingeschreven. Maar iemand die hier vijf dagen in de week werkt en twee dagen ergens anders woont, is geen Amsterdammer. Erg makkelijk. Je staat ingeschreven bij de burgerlijke stand en zo niet, dan is dat jammer voor je.”

“Nee, je hoeft natuurlijk niet bij ons op te groeien. Op de dag van inschrijving bent u inwoner van Amsterdam. De rest is onzin. Omdat het verwijst naar het onderste deel van de buik. Allemaal vage praatjes.”

“Als je niet in Amsterdam geboren bent, heb je vast iets voor de stad betekend. Je moet hier dus minimaal twintig jaar wonen, tien jaar vind ik ook goed. Het belangrijkste is dat je iets voor de stad hebt betekend.”

“Het kan op kleine schaal zijn. Vrijwilligers die nieuwe planten planten of de straat een beetje schoonmaken. Simpelweg: iedereen die een bijdrage levert. En dan hebben we het niet over de expat die met belastingvoordeel in Westerkerk gaat wonen en vervolgens klaagt.”

“Nou, ik kan me voorstellen dat als je de eerste 5, 6, 7 jaar hier in Amsterdam woont, het zo zal zijn: laat gaan. Alles is heel spannend in Amsterdam, vooral als je van buiten de stad komt. Maar ja, je zult ook een bijdrage moeten leveren om dat allemaal in stand te houden.”

‘Als je hier woont en niet van plan bent weg te gaan. Ik denk niet dat je hier geboren hoeft te worden. Ik ben hier geboren en mijn ouders ook en ik denk mijn grootouders, maar die toestand vind ik overdreven. Ik denk dat je voor een langere periode moet blijven. “Tien jaar bijvoorbeeld.”

“Ik vind het ook belangrijk dat Amsterdam niet langer als een soort dierentuin wordt gezien. Moge alles je grappig of vreemd lijken. Klaag niet over het fietsverkeer, maar realiseer je dat het ook je eigen fietsverkeer is geworden. Dat je niet naar een bruin café gaat omdat het heel authentiek is, maar simpelweg omdat je het een mooi café vindt.”

“En ik denk dat je over de Westertoren wel mag klagen. Klagen is gewoon Amsterdams, en waarom zou dat ding de hele nacht moeten spelen? “We hebben allemaal een mobiele telefoon of een horloge.”