Zonder stroom ben je voor niemand van nut.

Een doodlopend fietspad, trappen met ‘luie’ treden of een bankje dat van het plein af kijkt. Het woord verzamel dit soort fouten in het bestand ‘Kan het niet anders?’ Vandaag: een laadpaal in Amsteldijk die niet is aangesloten.

Laadpalen lijken een beetje op transformatorhuisjes: als er iets misgaat bij de uitvoering, heeft iedereen daar een mening over. Neem bijvoorbeeld het bijna drie maanden oude laadstation in Amsteldijk. Met de ligging is niets mis, het ligt niet midden op een fietspad of zoiets. Maar het bord dat aangeeft dat hier een laadpaal te vinden is, heeft al die tijd ondersteboven gestaan, met de voorkant naar het fietspad gericht.

Er is iets misgegaan: zo kan geen enkele bestuurder zien waar hij heen moet om de accu van zijn elektrische auto op te laden. Het omgekeerde teken is echter een geweten: het is zo omdat de paal helemaal niet werkt. En terwijl de aanvragers er al bijna drie jaar op wachten, schrijft lezer Theo Dohle. ‘Op 3 maart 2021 stuurde de gemeente het verheugende besluit om een ​​laadpaal te plaatsen aan de Amsteldijk 805. Er werd gewaarschuwd dat dit tussen de vier en acht maanden zou kunnen duren.’

Was het maar zo, verzucht Dohle: na acht maanden was er nog niets gebeurd. “Tientallen mails, telefoontjes naar de betrokken ambtenaar, het stadsdeelbestuur en andere wanhopige berichten hielpen niet, totdat ineens het bericht kwam dat er op 23 november 2023 een laadpaal geplaatst zou worden.”

Ondergronds water

Probleem opgelost, dacht Dohle. Dat is niet goed: de paal staat er wel, maar het ding is nog niet aangesloten. Dohle kreeg te horen dat het grondwater was. “Er zijn bijna drie maanden verstreken en het bordje van het laadstation staat nog steeds ondersteboven. Hoe mooi zou het zijn als de gemeentebelastingen op dezelfde manier betaald zouden kunnen worden.’

Een typisch geval: kan het niet anders? De auteur van de column had van tevoren al begrepen dat er mogelijk geen bevredigend antwoord op deze vraag zou bestaan. Dat stelde hem niet teleur.

Over de auteur: Marc Kruyswijk schrijft als verslaggever voor Het Parool al ruim tien jaar over het leven in Amsterdam en het verkeer en vervoer in de stad.