‘Voor de politie wegrennen door een boom’

• Ronald van Dam

  NOS Sportredacteur en commentator

Willem van Hanegem wordt vandaag 80 jaar. Zijn generatiegenoot Joop van Maurik groeide op met het voetbalicoon. Als kinderen speelden ze samen in een spelletjesteam in Utrecht.

“Bij het samenstellen van de teams werd er altijd voor één van de twee gekozen. Willem en ik zaten nooit bij elkaar, we moesten altijd met elkaar concurreren”, herinnert voormalig FC Utrecht-aanvaller Van Maurik zich.

“Elke zondag speelden we urenlang en de verliezers gaven de winnaars flessen frisdrank van 20 cent.”

Het tachtigjarig jubileum van De Kromme wordt in stijl gevierd. “Ja, ik heb het gelezen. Op 26 februari, met een speciale avond in Doelen, moet je entree betalen”, zegt Van Maurik, 78, uit Utrecht.

“Nee, ze hebben mij geen uitnodiging gestuurd. Maar Willem kwam toen het boek ‘Oorlog in de 16’, over het succes van het Utrechtse voetbal, hier, in mijn café in de Utrechtse Hoograven, werd gepresenteerd.”

Hij vertelt vrolijk over zijn voormalige stads- en clubgenoot, die Van Maurik ontmoette in een groepje jongens die vroeger voetbalden op een speeltuin aan de Mariaplaats, in het centrum van Utrecht.

“Ik zag meteen dat hij het best goed kon. Willem was een rustige jongen. Hij praatte niet en liep niet voorop. Behalve als hij op het veld stond.”

De kinderen van het speeltuinteam kleedden zich om in de Walsteeg, in de keuken van de familie Van Maurik, waaraan een nis was bevestigd, een soort groot bedstee. “Mijn vader heeft na een dag op de bouwplaats ook wat vuile kleren aangetrokken. Je doet het gordijn dicht en je ziet niets.”

Niet iedereen was gecharmeerd van het aanstormende voetbaltalent van Utrecht. Van Maurik: “De hoogwaardigheidsbekleders die rond de speeltuin woonden, vonden het niet leuk dat we hun zondagsrust onderbraken. Toen stuurden ze de politie achter ons aan, maar we hadden een perfecte ontsnappingsroute via een boom die uitkwam in onze tuin.”

Zijn volgende voetbalhoofdstuk waren de twee seizoenen dat hij bij Velox in de eerste divisie speelde. Volgens Van Maurik was Van Hanegem al een zeer populaire speler.

“Willem kon je met een goede bal op het hoofd slaan. Wim Adelaar trouwens ook. Zo heb ik mijn reputatie als sterke spits opgebouwd. Ik kon best goed spelen, maar vanaf dat moment vroegen ze iets anders van mij. “

Een van de meest sensationele wedstrijden die Van Maurik en Van Hanegem samen speelden was de derby waarin ze op 19 april 1965 met 1-0 verloren van stadsrivaal Elinkwijk, waardoor Velox promotie naar de Eredivisie misliep.

Met een beetje hulp komen de beelden terug bij Van Maurik: ‘Het was bij Galgenwaard. Wij waren veel beter, we deden niets anders dan aanvallen. De lat, de paal ging van richting en Willem kopte in de vuisten van zijn uitmuntende doelman Nico de Bree. Zij: “Ik had een uitbarsting. Ton Nieuwenhuys scoorde uit een voorzet.”

Toen Van Hanegem na twee jaar bij Velox de overstap maakte naar Xerxes in Rotterdam, vervaagde hun contact langzaam.

“Als we elkaar ontmoetten bij een Eredivisie-wedstrijd, hij bij Feyenoord en daarna bij AZ, ik bij FC Utrecht, praatten we. Bovendien worden dingen oud. Het is jammer dat ik weg was uit Utrecht toen hij daar in 1979 was. Ik Ik mocht spelen. Dat was de schuld van coach Han Berger, hij wilde mij niet meer.”

Wilt u iets tegen de celebrant zeggen? “Ik vind het leuk dat ik met hem speelde en dat kan ik je nog steeds vertellen. Ik hoop ook dat Willem 100 wordt. Maar ik hoop er zelf ook een te worden. Want ja, die vallen er tegenwoordig massaal af.”