‘Het gevoel dat ik krijg als ik naar het publiek kijk is geweldig’

Als violiste heeft Tania Davison (45) over de hele wereld opgetreden. Al twaalf jaar organiseert hij feesten in Amsterdam, waaronder Winter Garden, dat aanstaande zaterdag wordt gehouden. “Het gaat ons niet alleen om de geweldige DJ’s, maar ook om de bezoeker en de aankleding.”

Jesper Roele19 februari 202417:00 uur

Hoe zag je eerste festival er twaalf jaar geleden uit? “Het was een succes, maar we hadden maar heel weinig badkamers”, zegt Tania Davison. Nu kun je erom lachen, maar destijds was het stressvol. “Het aantal badkamers was het minimumbedrag dat we volgens de vergunning moesten plaatsen, maar we hadden er minimaal vijftig procent bij moeten voegen. Er waren lange rijen. Gelukkig was iedereen redelijk rustig. “Die hele dag was een geweldige les.”

Twaalf jaar later hebben Davison en haar man Coen van Dongen (40) zes mensen in dienst en organiseren ze feesten en festivals, waarvan Mystic Garden in het Sloterpark de bekendste is. Opvallend zijn ook het Dockyard Festival in het Westelijk Havengebied, tijdens het Amsterdam Dance Event (ADE), het Tijdmasjien festival in Thuishaven, maar ook Winter Garden, dat zaterdag voor het eerst in de Haarlemmermeer wordt gehouden. met 12.000 bezoekers.

Davisons leven heeft een belangrijke wending genomen. Hoewel er op zijn festivals house- en technomuziek te horen is, draaide het eerste deel van zijn leven vooral om klassieke muziek. Als dochter van een Amerikaanse vader en een Thaise moeder groeide ze op in Centerville, Ohio. Zijn grote liefde was de viool. “Het grootste deel van mijn jeugd bestond uit vioolspelen”, zegt hij. “Toen ik tien jaar oud was, zat ik op het Cincinnati Conservatorium en was ik elke dag professioneel met muziek bezig.”

GTST

Haar talent werd overal gezien en bracht haar naar alle uithoeken van de wereld. Turkije, Zuid-Korea, China, Brazilië, Canada, Davison heeft overal opgetreden. Op Spotify kun je luisteren naar verschillende vioolconcerten uit 1996 waarin hij speelde toen hij vijftien jaar oud was. Je zou kunnen zeggen een prachtig leven waar veel mensen van dromen. De liefde voor de viool veranderde echter geleidelijk in een haat-liefdeverhouding.

“Er was iets in mij dat zei dat dit niet mijn leven is”, zegt Davison. “Ik was 31 jaar oud en woonde in New York, maar ik voelde me niet lekker. Dus nam ik de beslissing en boekte een enkeltje naar Amsterdam, waar ik al een keer op vakantie was geweest. Ik werd verliefd op de cultuur en de mensen waren echt. Ik hoefde ook niet meteen Nederlands te leren, al ging dat na verloop van tijd vanzelf met behulp van GTST en ondertiteling.”

Ze leerde haar man kennen via een collega op Schiphol, waar ze tijdelijk parttime werkte. “Was een instelling“, vertelt ze. “Die collega dacht al dat ik Coen wel leuk zou vinden; ze nam me mee naar een feestje waar hij ook was. Het klikte meteen. We hielden allebei van technofeestjes, samen dansen en lol maken.”

Van Dongen, werkzaam in de wegenbouw en al enige ervaring met het organiseren van kleine feesten als ‘hobbyproject’, zette in 2012 zijn zinnen op een groenstrook in het Noorderpark. Davison, die op dat moment werkloos was en niet wist wat hij wilde, liet het noordelijke district daar zijn eerste festival organiseren, Secret Garden, voor 2.000 mensen. Vanwege het succes overtuigde Davison haar man om door te gaan en zich eraan te wijden.

Er waren slechts twee problemen. Allereerst bleek dat er in Engeland al een festival was genaamd Secret Garden. Een jaar later kregen ze ook in het Noorden geen toestemming. Daarna werd Secret Garden Mystic Garden en verhuisde het festival naar het Sloterpark. Dit jaar is het de tiende editie, met 17.500 bezoekers.

Om rietjes te trekken

“Het is langzaam gegroeid”, zegt Davison over het succes van het festival. “Onze insteek is altijd geweest: als je ervoor kunt zorgen dat iedereen zich speciaal voelt, voelt iedereen zich onderdeel van jouw groep. Het gaat ons niet alleen om de geweldige DJ’s, maar ook om de bezoeker en de aankleding. Er moet voldoende ruimte zijn om te dansen en te lopen. Je moet je bezoekers niet teleurstellen. “Er zit echte liefde in en ik denk dat iedereen het kan voelen.”

Dit geldt ook voor de wintertuin. “Dat feest organiseren we al één keer per jaar in Thuishaven, maar het was altijd snel uitverkocht. Daarom wilden we het naar een grotere locatie brengen. Dit werd de locatie van de Floriade in de Haarlemmermeer, waar bijvoorbeeld ook Mysteryland wordt gehouden.”

Dat Davison en zijn gezelschap nu het risico nemen met een groot festival in de winter, heeft deels te maken met de huidige feeststemming in Amsterdam. De gemeente wil een nieuw evenementenbeleid invoeren en daarom verkeren de organisatoren in onzekerheid. ‘Daar hebben wij geen controle over’, zegt hij. “Jaren geleden hebben ze ons meerjarige vergunningen beloofd, maar die zijn er nog niet. Tot nu toe zijn de belastingdruk vooral toegenomen en krijgen we er weinig voor terug. “Vorig jaar zijn zelfs alle beschikbare plaatsen getrokken.”

Davison sprak onlangs met de gemeenteraad. Emotioneel zei ze dat ze soms geen goede moeder was voor haar twee dochters van zes en drie, vanwege alle stress die dit beleid met zich meebrengt. “Je kunt je niet beschermen tegen een gemeente die van de ene op de andere dag zegt: we gaan loten. Wij hebben hier alles in gestopt en dan zou een gelijkspel bepalen of ons bedrijf failliet gaat of niet. “Dat is echt een nachtmerrie.”

klopje op het hoofd

Davison voelt zich niet altijd serieus genomen in de festivalwereld, waar haar gezelschap een van de kleinere spelers is. “Wij zijn onafhankelijk, dus vandaag ben je al klein”, zegt hij. “Als een grote organisator een festival verliest, betekent dat een klein percentage van de omzet, maar voor ons is dat het einde van het verhaal. Soms vind ik het lastig om deze dynamiek bij te houden. Als zakenvrouw heb ik al een nadeel. Zo kreeg ik ooit een kleinerende aai over het hoofd in een zakelijke situatie. “Ik moet de man die dit overkwam nog ontmoeten.”

Ondanks alle tegenslagen, zoals het coronavirus en vergunningsproblemen, denkt Davison er nooit aan om iets anders te doen. “Het gevoel dat ik krijg als ik naar het publiek op onze feesten kijk, is geweldig”, zegt hij. “Als violist moest ik echt diep graven en toen ik mijn ogen opende zag ik mensen plezier maken. Dat zie ik nu ook. Ik doe het gewoon samen met mijn man en mijn team.”

Hij hoopt uiteraard dat Mystic Garden in Amsterdam blijft. “Ik heb het gevoel dat sommigen ons als een last zien, maar wij zijn de cultuur van vandaag en de toekomst. “Onze festivals en onze feestcultuur maken deel uit van ons leven, van onze stad.”

Over de auteur: Jesper Roele schrijft sinds 2019 voor Het Parool over dagelijks Amsterdams nieuws, festivals, uitgaan en technologie.sector. Suggesties kunt u sturen naar [email protected].